هوش مصنوعی: آیا می‌توان چیزی در چشم ما به‌عنوان نقابی سپید به نظر بیاید؟ و چگونه می‌شود که کف دریا بر روی چهره‌اش مانند نقابی قرار بگیرد؟

هوش مصنوعی: نمی‌توانیم با یک دستار صبح، نور خورشید را بپوشانیم؛ چگونه ممکن است که حجاب، چشم‌های بینا را بپوشاند و از دیدن بازدارد؟

هوش مصنوعی: برق نمی‌تواند به وسیله یک فانوس حصاری بسازد، همچنین دل روشنی که جامه‌ی نازک و زیبا به تن ندارد، نمی‌تواند پنهان بماند.

هوش مصنوعی: به روی زمین، به خاطر امید، چشمان نرگس به کجا می‌تواند براثر زیبایی یار بی‌پروا، پرده‌اش را کنار بزند؟

هوش مصنوعی: افراد شرمگین از چهره‌ای پنهان، زندگی و حیات را دریافت می‌کنند. اینجا، نمایی از صبح قیامت به نمایش درمی‌آید که همچون پوششی است.

هوش مصنوعی: زیبایی شرمگین نمی‌تواند با ما رقابت کند؛ او چون نامه‌ای از قیامت، از درد ما فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: رنگین بودن و زیبایی، دل لطیف را به خود جذب می‌کند و او را به خوشی و شادابی می‌رساند. وقتی شراب قرمزرنگ در دست است، هیچ چیز نمی‌تواند بهتر از زیبایی مینا باشد که دل را به وجد می‌آورد.

هوش مصنوعی: آتش برای کباب کردن دل‌های پاک و اهل عشق نیاز به یک بستر مناسب دارد، پس مراقب باش که چهره‌ای که قادر به سوزاندن دل‌هاست را نپوشانی.

هوش مصنوعی: فلک از کنترل نور زیبایی او خسته و ناتوان شده است، چگونه می‌تواند او را زیر یک نقاب پنهان کند در حالی که همچون سپری در برابر نور خورشید است؟

هوش مصنوعی: چشم پاک ما مانند آینه‌ای است که زیبایی را به خوبی نشان می‌دهد، اما به خاطر پاکی و صداقت خود، چهره معشوق را از ما پنهان می‌کند و بی‌دلیل مانع دیدن او می‌شود.

هوش مصنوعی: در جایگاه الهی، افرادی که از مقام و عظمت دورند، هیچ باری بر دوش ندارند. بنابراین، از دامن شب‌ها پرده بردار و طاعت را به نمایش بگذار.

هوش مصنوعی: درک معانی بدون کلام دشوار است؛ بهتر است که زیبایی چهره لطیف تنها با پرده‌ای پوشیده شود.

هوش مصنوعی: ما فقط به یک بار دیدن آن چهره زیبا راضی هستیم و خیلی نگرانیم که مبادا با ما به دور از صداقت و ظاهر واقعی باشد.