هوش مصنوعی: زیبایی آن لب‌های میگون بیشتر می‌شود وقتی که در کلمات تند و سرزنش‌آمیز به صحبت درمی‌آید و این تنش باعث می‌شود که سختی‌های دل از نوشیدنی تلخ شراب نمایان شود.

هوش مصنوعی: زیبایی و جاذبه‌ی دل‌فریب خواب‌آور، از پشت پرده‌ی شرم و حیا خود را نشان می‌دهد؛ اما همچنان نمی‌توان برق تیغ را به عنوان مانعی برای بارش ابرها تصور کرد.

هوش مصنوعی: آن لعل زیبا و خوش‌رنگ به سبب آبی که دارد، بسیار پررنگ و زنده شده است. هرچند که این رنگ و درخشش از قابلیت‌های خود آب و طبیعت گرفته، اما در عین حال، آبی که برای پرورش آن استفاده شده، به اندازه کافی قوی نیست.

هوش مصنوعی: حسن دل‌انگیز و سوزان به اشک‌های گرم بی‌توجه است و آتش عشق او، از اشک‌های کبابی بیشتر شعله‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: موهای خود را از سر باز کرده است؛ زیبایی فزاینده‌اش موجب می‌شود سایه در زیر تابش آفتاب کوتاه‌تر شود.

هوش مصنوعی: دیدن خورشید درخشان هرچند که اشک در چشم می‌آورد، اما چهره تو را به گونه‌ای می‌سازد که تشنگی را برطرف کند.

هوش مصنوعی: آن زلف زیبا چنان به دور خود پیچیده و خیره‌کننده است که می‌توان از پیچ و تاب آن درسی آموخت.

هوش مصنوعی: در چشم مست او، شرمندگی و حیا مانند سرمه‌ای می‌درخشد و اگر خون در دل آهوی ختن باشد، همانند مشک خالص و ناب است.

هوش مصنوعی: اگر چه ممکن است صحبت با انسان‌های نیکو در ابتدا سخت و ناخوشایند باشد، اما در نهایت می‌تواند عیوب و تلخی‌ها را به شیرینی تبدیل کند و از آن‌ها چیزی خوشبو و زیبا بسازد.

هوش مصنوعی: چرا صائب از چهره آتشین او آسیب نمی‌بیند؟ زیرا اگر پرندگان افسانه‌ای مانند سمندر در این نقاب وجود داشته باشند، هیچ چیز نمی‌سوزد.