هوش مصنوعی: چراغ درخشان شب مانند فانوسی است که برای روشن کردن راه نیاز داریم، اما باید دامن حجاب را کنار بزنیم تا بتوانیم سفر را آغاز کنیم.

هوش مصنوعی: در خانه که امنیت و آرامش وجود دارد، چرا باید از خطرات سفر و ناامنی‌های آن نگران باشیم؟ در واقع وقتی در محیط امنی هستیم، دلیلی برای ترک آن و رفتن به سفر بی‌خبر نیست.

هوش مصنوعی: اگر دل سوزی داری، پیش از آنکه صبح فرا برسد، مانند غنچه‌ای که هنوز باز نشده، از نسیم صبحگاهی بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: سختی و مشکلات از سرنوشت به کلمات لطیف و ظریف می‌آید، اما شیشه‌گر در کارش بیشتر با سنگ و سختی‌ها مواجه است.

هوش مصنوعی: به کسانی که ثمری ندارند و بی‌فایده هستند، نزدیک نشوید؛ چرا که مانند سروی که در باغی همیشه سبز قرار دارد، بی‌فایده بودن خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: جهان بیهوده به دل نگران چه اهمیتی می‌دهد، زیرا از شکستن شیشه‌ای نه می‌توان بال پرنده‌ای را به دست آورد.

هوش مصنوعی: ترس من از نامه اعمال بیشتر می‌شود، مثل اینکه تاریکی شب بدون هیچ نوری است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر نقص در دید خود، به درستی نگاه نکند، حتی بهترین ابزارها و وسایل هم نمی‌توانند مشکل او را حل کنند.

هوش مصنوعی: جای هایی وجود دارد که در آنها آرامش و نرمش حاکم است، و در چنین مکان هایی، رفتارهای تند و بی‌پروا نمی‌توانند نرمی و لطافت گفتگو را تحت تأثیر قرار دهند.

هوش مصنوعی: زمانی که به مقام پدر شدن نرسی، در این دنیا نمی‌توانی حقوق و مسئولیت‌های والدینی را درک کنی.

هوش مصنوعی: صائب می‌گوید که در این دنیای پر از تغییرات و مشکلات، تنها نتیجه‌ای که نصیب دل‌های آشفته می‌شود، احساس سردرگمی و پریشانی است. در واقع، زندگی در دایره زمان و سرنوشت، برای کسانی که دائماً در نگرانی و بی‌نظمی هستند، چیزی جز درد و ناراحتی به ارمغان نمی‌آورد.