غزل شمارهٔ ۸۰۵
از بدگهری می شکند گوهر رز را
در دل چه گره هاست ز زاهد بر رز را
حاشا که گذارد کرم ساقی کوثر
در گلشن فردوس ملامتگر رز را
یک دانه انگور به زاهد مچشانید
حیف است فکندن به وبال اختر رز را
ای شیشه می چند دهن بسته نشینی؟
با جام بکن عقد روان دختر رز را
صائب اگر از نشأه می چشم دهی آب
از آب گهر سبز نمایی سر رز را
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از بدگهری می شکند گوهر رز را
در دل چه گره هاست ز زاهد بر رز را
هوش مصنوعی: از بداقبالی، زیبایی گل را در دل میشکند و در دل چه مشکلاتی از سوی زاهد درباره گل وجود دارد.
حاشا که گذارد کرم ساقی کوثر
در گلشن فردوس ملامتگر رز را
هوش مصنوعی: ساقی کوثر هرگز اجازه نمیدهد که کسی از گلشن بهشت، گل رز را سرزنش کند.
یک دانه انگور به زاهد مچشانید
حیف است فکندن به وبال اختر رز را
هوش مصنوعی: یک دانه انگور را به زاهد نشان میدهد و میگوید که حیف است این نعمت را دور بیندازیم و به خاطر تقدیر بد زندگی، از آن دست بکشیم.
ای شیشه می چند دهن بسته نشینی؟
با جام بکن عقد روان دختر رز را
هوش مصنوعی: ای شیشه، چرا ساکت و بیحرکت نشستهای؟ چرا با جام، این دختر زیبا را به دست نمیگیری و به او عشق نمیورزی؟
صائب اگر از نشأه می چشم دهی آب
از آب گهر سبز نمایی سر رز را
هوش مصنوعی: اگر از عالم نابودی چشم بپوشی، میتوانی زیباییهای زندگی و رازهای حقیقت را مانند آب زلالی ببینی که سرخس را شاداب و سرزنده میکند.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۸۰۵ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1393/02/07 16:05
سیاوش
در بیت التخلص نشئه رسم الخط درست تری ست و قابل خواندن . استاد محمد قهرمان نیز به همین شکل ثبت کرده است.