هوش مصنوعی: درخشندگی زیبایی و وقار در نظر ما مانند نشانه‌ای از قدرت و عظمت است، همان‌طور که نشان وحشی بودن و تیزی، چشمان زیبا و لطیف حیوانی را می‌سازد.

هوش مصنوعی: به خاطر شکستگی و آسیب، حالت زیبایی چهره ما هم مانند رنگی رنجور و شکسته شده است. چهره‌ای که در برابر ما قرار دارد، به زردی و ناتوانی دچار است.

هوش مصنوعی: شکستن خودی به خودی خود نشانه‌ای از ناتوانی است و نشان‌دهنده‌ی ضعف بینش فرد دیداری است. در واقع، به تصویر کشیدن نقص‌ها در مقابل ما، نوعی بیان کامل بودن است.

هوش مصنوعی: ما از احساسات خود بسیار مایه گذاشته و دل‌پریشانمان را به دستان عشق سپرده‌ایم. در برابر زیورآلات گرانبها و زیبایی‌های ظاهری، ارزش واقعی را در عشق و دل‌سوزی می‌دانیم.

هوش مصنوعی: چشم ما به دنیای دیگری باز شده است؛ برای ما مرگ و زندگی، خواب و خیال به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: عشق هیچ‌گاه برای ما مانند صید زخمی نیست، بلکه مانند آب پاک و حلال است که در دسترس ما قرار دارد.

هوش مصنوعی: سوالاتی که در دل داریم و پاسخ‌هایشان در دسترس نیست، مانند گره‌ای هستند که به ما وابسته‌اند. در واقع، هنوز باید سوال کنیم و از پرده‌های ابهام عبور کنیم تا به روشنایی برسیم.

هوش مصنوعی: هر کس که بوی سوختگی را حس کند، مثل نسیم شمال برای ما روح‌افزا و زندگی‌بخش است.

هوش مصنوعی: در زمانی که غبار و دود در فضا است، زیبایی و درخشندگی آن لعل (جواهر) که پر از آب و جلاست، به مراتب بیشتر از شفافیت آب زلال به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: ما مانند موجی هستیم که در پی سراب می‌رویم و همواره در جستجوی آرامش و آسودگی خاطر هستیم، در حالی که این آرزو برای ما دست نیافتنی به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: شکرگزاری نکردن از generosity مردم، روز خوشحالیمان است که با کینه و بخل همراهی ندارد، و به شکلی دلپذیر و تازه به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: از می روشن، روشنایی و فهم ما نمایان شده است؛ اما در مقابل ما، تنها یک ظرف سفالی به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: گل بیش از دو هفته نمی‌ماند، اما زیبایی و رفتار نیکو همیشه شایسته توجه است.

هوش مصنوعی: تاریکی مانع بروز نور و روشنایی است. در شب جدایی، صبح وصال و نزدیکی در انتظار ماست.

هوش مصنوعی: هر کس را که آسمان به اوج اعتبار برساند، مانند آفتابی که در زمان غروب است، نزد ما به درستی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: هزینه‌های زندگی باعث شده که تمام تمرکز ما روی همین موضوع باشد و در واقع، افکار ما تنها معطوف به مشکلات روزمره است. در حالی که دغدغه‌ای دیگر در ذهن ما نیست و در واقع، باید به عاقبت کارهایمان بیشتر توجه کنیم.

هوش مصنوعی: ما از آینده و سرنوشت خود اطلاعی نداریم، اما چهره‌ی بی‌آلایش و حاکی از راز و رمز کسی که در پیش ماست، بیانگر چیزهای زیادی است.

هوش مصنوعی: دل‌های ترسان و نگران ما با آرامش و سکون همراه می‌شود، اما آنچه به چشم می‌آید، فقط تصویرهای فریبنده و دروغین است که مانند گروهی از غزال‌ها در پیش ما ظاهر می‌شوند.

هوش مصنوعی: ما از انتقادهای سخت مردم ناراحت نیستیم، زیرا برای ما، نقص و آسیب بخشی از زندگی و تجربه است.