هوش مصنوعی: دوری از مردم برای ما مانند بهار و باغ است، زیرا دشت و طبیعت، مانند دامن یار برای ما زیبا و دل‌انگیز است.

هوش مصنوعی: هر صدایی که در دلش عشق و زندگی وجود ندارد، برای ما بی‌ارزش‌تر از سنگ قبر است.

هوش مصنوعی: دلتنگی و غم پاییزی که قلبی را به درد می‌آورد، برای ما دلنشین‌تر از زیبایی و گرمای چهره بهار است.

هوش مصنوعی: ما از سر منصور، شراب می‌نوشیم، تیغی برهنه در دست داریم و اینجا آب خمار در دسترس است.

هوش مصنوعی: زمانی که چهره شاداب محبوب را دیده‌ایم، صبح روشن و روشنایی شب تاریک برای ما پیش می‌آید.

هوش مصنوعی: در هر ذره‌ای از وجود، حقارت نمی‌بینیم و برای ما هر نقصی به نوعی کمال و تمامیت دارد.

هوش مصنوعی: با اینکه حکومت دنیا ممکن است برای مدتی طولانی دوام داشته باشد، اما عمر آن از درخشش ناگهانی یک شعله آتش هم کوتاه‌تر است.

هوش مصنوعی: دل یاقوتی به شدت بر اثر زیبایی و جذابیت معشوق در حال سوختن و کباب شدن است و این حس عشق و شوق، ناشی از زیبایی و دلربایی اوست.

هوش مصنوعی: ما به شدت از جایگاهمان پایین‌تر افتاده‌ایم، در حالی که نیرویی که به نظر ضعیف می‌رسد، بر ما تسلط دارد و در موقعیت بالاتری قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: ما ابزار تسلیم را در دستان خود داریم و می‌دانیم که هر موج از این دریا به سمت ساحل نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: خوشبختی که برخی افراد به آن می‌بالند، در واقع برای ما تنها نشانه‌ای از بدبختی و ذلت است.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و خندان تو نشان از شادی و بی‌غم بودن دارد، مثل گل همیشه‌بهار که در هر فصلی شکوفا و زیباست و همیشه در کنار ماست.