هوش مصنوعی: یاقوت به خاطر آه سرد ما به کهربا تبدیل می‌شود و ایوب به خاطر درد ما کمری به خود می‌بندد.

هوش مصنوعی: وقتی که با اراده و همت خود به جلو حرکت کنیم، هیچ چیز نمی‌تواند مانع پیشرفت ما شود و ارزش واقعی ما از بین نخواهد رفت.

هوش مصنوعی: برگ‌های خشک پاییزی با ادب به زمین بوسه می‌زنند و این در حالی است که دل ما ناآرام و چهره‌مان بی‌روح و زرد است.

هوش مصنوعی: معنای این بیت به این شکل است: ما به گونه‌ای ساخته شده‌ایم که همیشه در مشکلات و سختی‌ها غرق می‌شویم، و حالا چون جای پاهای ما بر روی زمین مانده، نشانگر ماندگاری ما در این وضعیت است.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، مانند شمشیر پیش می‌رویم و در دستان دشمن، سلاحی برای نبرد در دست ما وجود دارد.

هوش مصنوعی: در تعجبم که چرا دل بی‌تاب ما در کوچه‌های پر پیچ و خم زلف معشوق، آرامش یافته است.