هوش مصنوعی: ای جبهه، تو نشان دهنده سرنوشت ما هستی، مانند آفتاب که برتری و ضعف ما را به وضوح نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: در حال سقوط به قعر خود به اندازه ثروت قارون، وزن و سنگینی اعمال ناپسند ما نیز بسیار زیاد است.

هوش مصنوعی: ما به خاطر کوچکی و تنگی دنیا ناامید نشدیم، زیرا فضای بهشت برای ما وسیع و دل‌انگیز است.

هوش مصنوعی: دانه ما با آب خضر رشد کرده و سبز شده است، اما تلاش برای دستیابی به برقی که به فنا می‌انجامد، هیچ تأثیری در محصول ما ندارد.

هوش مصنوعی: ما با آب شور کعبه، خود را خیس نمی‌کنیم و از نمک آن بهره نمی‌بریم؛ چرا که در لحظه‌ای که آب تلخ در معبد ما وجود دارد، به آن اهمیت نمی‌دهیم.

هوش مصنوعی: اگر خورشید بر سر ما بتابد، هرگز از ذات ما جدایی نخواهد داشت و همیشه در دل و وجود ما خواهد ماند.

هوش مصنوعی: ای ابر رحمت، چرا اینقدر خالص و مصمم ایستاده‌ای؟ زمان آن رسیده که آتش و طوفان به ریشه‌های زراعت ما آسیب بزند.

هوش مصنوعی: در وجود ما، زیبایی و روشنی به وجود آمده است و مانند آفتاب، وجود ما را به روشنی می‌آورد. ما با قدرت و استقامت، از خودمان دفاع می‌کنیم.

هوش مصنوعی: صائب با دل آتشین خود، حس تازه‌ای را به وجود می‌آورد. شمع، با لطافت و زیبایی‌اش، از خاک کشت و کار ما درخشش و روشنی می‌زند.