صائبغزل شمارهٔ ۷۵۶
در داغ غوطه خورد دل غم سرشت ما
با کعبه هم لباس شد آخر کنشت ما
از سنگ کودکان سر ما لاله زار شد
خط شکسته بود مگر سرنوشت ما؟
برق از زمین سوخته نومید می رود
دوزخ چه می کند به دل غم سرشت ما؟
هرگز چنان نشد که شود مصدر اثر
مطلب چه بود ازین تن خاکی سرشت ما؟
یک اهل دل به سایه دیوار ما نخفت
بالین یک غریب نگردید خشت ما
صائب از خاکمال حوادث شدیم خاک
خط غبار بود مگر سرنوشت ما؟
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
در داغ غوطه خورد دل غم سرشت ما
با کعبه هم لباس شد آخر کنشت ما
هوش مصنوعی: دل ما که سرشار از غم است، در درد و سوزی عمیق غوطه‌ور شده و در نهایت، به گونه‌ای با کعبه پیوند خورده است. این نشان می‌دهد که حتی در سخت‌ترین شرایط، ما به جایی مقدس و روحانی دست یافته‌ایم.
از سنگ کودکان سر ما لاله زار شد
خط شکسته بود مگر سرنوشت ما؟
هوش مصنوعی: از سنگ‌های بچه‌ها، سرنوشت ما به گلزار تبدیل شد. آیا این تنها تصادف بود که تقدیر ما این‌گونه رقم خورد؟
برق از زمین سوخته نومید می رود
دوزخ چه می کند به دل غم سرشت ما؟
هوش مصنوعی: برق ناامیدانه از زمین سوخته دور می‌شود، جهنم چه تأثيری بر دل پر از غم ما می‌تواند داشته باشد؟
هرگز چنان نشد که شود مصدر اثر
مطلب چه بود ازین تن خاکی سرشت ما؟
هوش مصنوعی: هرگز چنین نشد که آنچه باید اتفاق بیفتد، به وقوع بپیوندد. اصل و اساس این موضوع چیست و ما از این بدن مادی چه چیزی ساخته شده‌ایم؟
یک اهل دل به سایه دیوار ما نخفت
بالین یک غریب نگردید خشت ما
هوش مصنوعی: یک فرد باایمان و دلسوخته در کنار دیوار ما خوابش برد، اما کسی که به ما بیگانه بود بر روی آجرهای ما استراحت نکرد.
صائب از خاکمال حوادث شدیم خاک
خط غبار بود مگر سرنوشت ما؟
هوش مصنوعی: در زندگی ما به خاطر مشکلات و چالش‌ها، به جایی رسیده‌ایم که نمی‌توانیم به راحتی خود را از تأثیرات منفی آنها دور کنیم. گویی سرنوشت ما برای همیشه با این دشواری‌ها گره خورده است.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۷۵۶ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1395/08/29 21:10
شهیدی
در بیت آخر باید اصلاح شود: صائب «ز» حاکمال حوادث شدیم خاک.