هوش مصنوعی: شمشیر نرم و چرب می‌شود، اما زبان کوتاه و ناتوان است؛ به همین ترتیب، وقتی به سنگی سخت برخورد می‌کند، حالتی دشوار و مقاوم پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: افرادی که دلشان پاک و خالص است، از اسرار جهان بی‌اطلاع نیستند. در عمق وجود و ماهیت اشیا، حقیقت‌ها و رازهایی نهفته است که مانند تیغی تیز، می‌تواند به روشنی درک شوند.

هوش مصنوعی: سیلاب‌ها در شهرها باعث ویرانی می‌شوند، اما در عین حال شکارهای خوبی را نیز در پی دارند و قدرت شمشیر را آزاد می‌کنند.

هوش مصنوعی: غمزه‌ای که در روزهای خطیر به وجود آمده، هرگز از خونریزی دست برنداشته است. زمانی که زبان شمشیر از جوهر پر شود، چه حوادثی رخ خواهد داد.

هوش مصنوعی: اگرچه شکار من آن‌قدر لاغر است که در تله نمی‌افتد، اما می‌توان با سوزن هم قدرت شمشیر را آزمایش کرد.

هوش مصنوعی: به راحتی می‌توان فهمید که چقدر تحت تأثیر معاشرت با دیگران قرار می‌گیرد و این تأثیر می‌تواند به اندازه‌ای باشد که حتی جزئیات ظریفی مانند رنگ و بوی خاص را نیز در خود جای دهد.

هوش مصنوعی: ماهیانی که در دریا زندگی می‌کنند، به دعا و نیایش وابسته‌اند و به خاطر بی‌زبانی، به شمشیر (خطر) پناه می‌برند.

هوش مصنوعی: فرهاد با قدرت و دقت خود، شیر را از بازویش می‌کَشد و این عمل، نشان‌دهندهٔ توانایی و شجاعت اوست. در عین حال، زخم‌هایی که بر او وارد شده، حقیقت و اصالت تیغ را بیشتر آشکار می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر کسی که با بوی گلزار شهادت بی‌قرار و دلتنگ می‌شود، مانند کسی که لب‌هایش از شدت تشنگی ترک برداشته، به استقبال شمشیر می‌رود و آن را می‌بوسد.

هوش مصنوعی: روح و حقیقت مرد واقعی هرگز فریب و نیرنگ را نمی‌شناسد. او در دنیای آشکار، خود را به دام نمی‌اندازد، بلکه در حقیقت، دانه یا هدف پنهانی را در نظر دارد. مانند شمشیری که در باطن خود قدرت و کارایی دارد.

هوش مصنوعی: در وجود افرادی که صبر و استقامت دارند، حریص بودن وجود ندارد؛ مانند این که یک قطره آب می‌تواند به راحتی زبانی را نرم کند، مثل اثر یک شمشیر.

هوش مصنوعی: مار با داس همیشه در انتظار خوشه‌های سرکش است. آسمان در پی کسانی است که می‌خواهند سرش را بلند کنند.

هوش مصنوعی: نگاه او چنان مأیوس و سنگین است که حتی کوه‌ها را هم به زانو درمی‌آورد و این نشان از بی‌رحمیِ قاتل دارد که با بُریدن جان، به راحتی شمشیر می‌زند.

هوش مصنوعی: طمع و ظلم افرادی که دل‌های سرد و بی‌رحمی دارند، به مرور زمان بیشتر می‌شود. اما این ظلم نمی‌تواند از جاری شدن خون و خون‌ریزی جلوگیری کند، درست مانند این که قدی بلند مثل کمان، نمی‌تواند مانع از حرکت شمشیر شود.

هوش مصنوعی: هرکس که از چهار دیوار عناصر و دنیای مادی دل برگیرد و به سمت معنویات برود، به جای اتکا به وسیله‌های فیزیکی و مادی، به انرژی زندگی و نیروهای جاری در طبیعت پی می‌برد و آن را به نوعی قدرت و آزادی می‌بیند.

هوش مصنوعی: من بختی دارم که خواب‌آلود به نظر می‌رسد و در میان خون‌ریزی‌ها، به‌نوعی به عمق جان من می‌نشیند، مانند جوهر رگ‌هایی که خواب سنگینی از شمشیر دارند.

هوش مصنوعی: به خاطر ظلم و ستمی که دیده‌ام، آن‌قدر تلخ شده‌ام که حتی دهان شمشیر هم از خون من تلخ می‌شود.