صائبغزل شمارهٔ ۶۸۹۲
طومار عمر طی شد و غافل نشسته ای
برخاست شور حشر و تو کاهل نشسته ای
در وادیی که برق خورد نیش کاهلی
از غفلت آرمیده چو منزل نشسته ای
نیلوفر سپهر به خون تو تشنه است
ای لاله شکفته چه غافل نشسته ای
خضر رهی و پشت به دیوار داده ای
آیینه ای، چه سود که در گل نشسته ای
بر چهره ات چگونه در فیض وا شود؟
آخر کدام شب به در دل نشسته ای؟
در کعبه ای و پشت به محراب کرده ای
هم محملی به لیلی و غافل نشسته ای
چندین هزار مرحله می بایدت برید
تا روشنت شود که به منزل نشسته ای
این آن غزل که فیضی شیرین کلام گفت
در دیده ام خلیده و در دل نشسته ای
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
طومار عمر طی شد و غافل نشسته ای
برخاست شور حشر و تو کاهل نشسته ای
هوش مصنوعی: زندگی‌ات به سرعت سپری شد و تو بی‌خبر نشسته‌ای، حالا که زنده شدن دوباره‌ی انسان‌ها آغاز شده، تو بی‌توجه و بی‌عمل باقی مانده‌ای.
در وادیی که برق خورد نیش کاهلی
از غفلت آرمیده چو منزل نشسته ای
هوش مصنوعی: در جایی که انرژی و تلاش وجود دارد، نشانه‌های تنبلی و بی‌توجهی مانند مهمانان بی‌خبر آرام گرفته‌اند.
نیلوفر سپهر به خون تو تشنه است
ای لاله شکفته چه غافل نشسته ای
هوش مصنوعی: نیلوفر آسمان به خاطر تو دنبال خون است، ای گل لاله که شکفته‌ای؛ چرا بی‌خبر نشسته‌ای؟
خضر رهی و پشت به دیوار داده ای
آیینه ای، چه سود که در گل نشسته ای
هوش مصنوعی: تو مانند خضر، راهنمایی در سفر و علم، و به دیوار تکیه زده‌ای. اما چه فایده که در گل و لای مانده‌ای و قادر به حرکت نیستی؟
بر چهره ات چگونه در فیض وا شود؟
آخر کدام شب به در دل نشسته ای؟
هوش مصنوعی: چگونه می‌شود بر چهره‌ات این زیبایی خاص نمایان شود؟ آخر کدام شب در دل من جا گرفته‌ای؟
در کعبه ای و پشت به محراب کرده ای
هم محملی به لیلی و غافل نشسته ای
هوش مصنوعی: تو در کعبه ای نشسته ای و به سمت محراب پشت کرده ای، در حالی که همزمان به تماشای لیلی و غافل از همه چیز مشغول هستی.
چندین هزار مرحله می بایدت برید
تا روشنت شود که به منزل نشسته ای
هوش مصنوعی: بسیاری از مراحل و تجربیات را باید پشت سر بگذاری تا دریابی که در جای درست و در منزل آرامش نشسته‌ای.
این آن غزل که فیضی شیرین کلام گفت
در دیده ام خلیده و در دل نشسته ای
هوش مصنوعی: این غزل، شعری است از فیض که با زبان شیرینی سروده شده است. عبارت‌هایی از آن در خاطر من مانده و تاثیری عمیق بر قلبم گذاشته است.