هوش مصنوعی: زیبایی دلربای تو مانند یک نمایش شگفت‌انگیز است که به کشتی‌ای تبدیل شده که در دل دریا شناور است.

هوش مصنوعی: من مانند سایه‌ی درختی هستم که بر زمین می‌افتد و از زیبایی و جذابیتی که دارد، خود خبر ندارد.

هوش مصنوعی: با بوی خون می‌توان به عطر مشک پی برد، همان‌گونه که هر فردی که دلبسته توست، تحت تأثیر افکار و تمنای زلف‌های تو قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چطور ممکن است که یک قطره آب در کنار دریا خود را ببیند و احساس بزرگی کند؟ زمان کنونی به ما رحم دارد و به ما اجازه می‌دهد که زیبایی‌ها را تماشا کنیم.

هوش مصنوعی: اگر ماهی به زیبایی تو بود، آسمان به خاطر زیبایی‌ات مانند کتان از هم می‌ریخت و دچار تغییر می‌شد.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و اشتیاق تو، من از همه کارهایم دست کشیده‌ام. حالا مثل فلاخنی شده‌ام که سنگش نشان‌دهنده‌ی صبر و شکیبایی‌ام است.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه من مایلم که لب از لب تو بر نداشته باشم، تو نمی‌دانی که نوشیدن تنهایی مثل باده‌ای است که اثرش به عمق روح و تن می‌رسد.

هوش مصنوعی: در پیری بهتر است که انسان سکوت اختیار کند، زیرا مانند شمعی که خاموش می‌شود، دیگر زیبایی و جذابیت جوانی را ندارد و صبح، وقتی که جلسه‌ای شروع می‌شود، دیگر جایی برای زینت و شکوه نیست.

هوش مصنوعی: اگر کسی عیوب خود را نبیند و به اصلاح آنها نپردازد، مانند این است که نتواند از نور بینایی‌اش بهره‌برداری کند و در نتیجه گلی هم نمی‌چید. یعنی، باید با آگاهی از نقاط ضعف خود، برای بهبود آنها تلاش کنیم.