هوش مصنوعی: ماه هیچگاه به رنگ کتان بی‌رنگ تغییری نمی‌کند، زیرا در جهان هیچ شکستگی و نقصی در وجود بی‌رنگی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: نیاز به نگرانی درباره جدایی و تفاوت‌ها نیست، زیرا مانند ترکیب شیر و شکر، می‌توان در شرایط سخت و متضاد نیز به هماهنگی و همبستگی دست یافت. در دنیای بیرون، رنگ و رویه‌ای وجود ندارد که باعث جدایی ما شود.

هوش مصنوعی: تو همچون کودکان فریب رنگ‌ها را خورده‌ای و از باغ بی‌رنگی، گلی نچیده‌ای.

هوش مصنوعی: از تغییرات فصل‌ها و گذر زمان به آرامش و امنیتی رسیده‌ایم که در آن خبری از رنگ و هیاهو نیست.

هوش مصنوعی: تو به قدری غرق در احساسات هستی که چنان رنگی به چهره‌ات نشسته؛ حالا چطور می‌خواهی خود را از کاروانی که بی‌هیجان و بی‌رنگ است، جدا کنی؟

هوش مصنوعی: دل تو به می‌های رنگی خوش است، در حالی که جهان را تجربه نکرده‌ای. تو نمی‌دانی که می خالص، طعم واقعی و بی‌رنگی دنیا را به تو نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در مقابل آینه، نقره‌فام هیچ ثباتی ندارد؛ مانند ستاره‌ای در آسمانی بی‌رنگ و بی‌احساس می‌سوزد.

هوش مصنوعی: چشم دریا مروارید را در خود پنهان می‌کند؛ مانند روشنی گوهر که روان و بی‌رنگ است.