هوش مصنوعی: از محدوده سکوت و بی‌حرکتی خارج نشو، چرا که در همین سکوت، آرامش و امنیت وجود دارد.

هوش مصنوعی: از سکوت گل، بوی خوشی به فضاسازی می‌شود. خوشا به حال کسی که در سکوت خود، دارای لطافتی و زیبایی همانند گل است.

هوش مصنوعی: اگر سکوت کنی، می‌توانی به آرامی و با احتیاط به بیان سخنان بپردازی؛ در واقع، گاهی اوقات سکوت، خود نوعی گفت‌وگو است.

هوش مصنوعی: کشتی‌ای است که لنگر خود را گم کرده و در بی‌قراری و سبکی، آرامش و وقار را از دست داده است.

هوش مصنوعی: زبان مانند برگ‌های پاییزی است که در زمین می‌افتد و در بخشی از چمن که گل‌های بهار آرام گرفته‌اند، خاک را لمس می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که در برابر چهار عامل پذیرش و رد تسلیم می‌شود و به حالت سکوت می‌رسد، به آرامش و نجات دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: سخن مانند شمشیری است که از زبان بیرون می‌آید، اما در دل آن چیزی کم‌ارزش و بی‌فایده مانند خاک در یک جام با طعم شیرین سکوت نهفته است.

هوش مصنوعی: نفس انسانی که به آرامش رسیده، به چهار بال دل تکیه زده و از خستگی و سکونت روزگار لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: اگرچه کلام و سخن محکم و جدی به نظر می‌رسد، اما مانند یک بادبان در نظر به لنگر کوهی است که در سکوت و آرامش خود استقامت دارد. این به معنای آن است که ممکن است ظاهر سخن پر از ناز و شکوه باشد، اما در واقعیت، سکوت و وقار موجود در قله، نشانه‌ی ثبات و اطمینان است.

هوش مصنوعی: مانند کودکی که در کنار مادر خوابیده است و در خواب، زبانش در کنار سکوت آرامش دارد.

هوش مصنوعی: افرادی که در دیار سکوت زندگی می‌کنند، از هرگونه شکرگزاری و ناراحتی آزاد و بی‌کم‌وکاست هستند.

هوش مصنوعی: کیست که بتواند مشکل را حل کند؟ دل من از سکوت و آرامش گشوده شده است.

هوش مصنوعی: شهید هرگز از زخم پشیمانی رنج نمی‌برد، زیرا هر زبانی که ساکت بماند، به رازی محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: آنچه در دل پنهان است، تنها با زبان کسانی که سکوت را برمی‌گزینند، قابل دسترسی است.

هوش مصنوعی: مرا به خاطر سخن گفتن متهم نکن، زیرا دلیلی که من حرف می‌زنم، ناشی از بیدار شدنم از حالت خاموشی است.

هوش مصنوعی: زبانش را همچون قند شیرین کرده است، مانند بادام که طعمی خوش دارد و لبانش شکر خاموشی را نثار می‌کند.

هوش مصنوعی: قیمت و ارزش یک گوهر نایاب به وضوح نشان می‌دهد که سکوت و عدم سخن‌گفتن، از صحبت کردن بی‌اساس باارزش‌تر است.

هوش مصنوعی: هوای کشور در اثر تغییرات فصل‌ها، از فصل خزان و بهار آرام و بی‌غبار سکوت است.

هوش مصنوعی: سکوتی که در او صدای خفه و ناهنجار وجود دارد، در حقیقت جزو خاموشی واقعی ما به حساب نمی‌آید.

هوش مصنوعی: سخن، همانند اسب سواری قهرمان در دنیای وجود است، اما در برابر سکوت و بی‌زبانی شکست می‌خورد.

هوش مصنوعی: زندگی همچون درختی است که برای رسیدن به میوه و مقصد نهایی باید از برگ‌ها و شاخه‌های خاموش و ساکت خود عبور کند و رشد کند.