هوش مصنوعی: خود را نیاں بگیر و مغرور نباش، زیرا ممکن است در مشکلات و سختی‌ها به دام بیفتی. در آینه زیاد به زیبایی خود نگاه نکن که ممکن است به دردسر بیفتی.

هوش مصنوعی: هرگز به حرفی که می‌زنی توجه نکن، چون وقتی جان به لبت برسد، ممکن است مانند عضوی که از جایش خارج شده باشد، دوباره به جایش برنگردد.

هوش مصنوعی: مثل گل، لبخند بزن و دهانت را باز نکن، تا مبادا به خاطر یک نسیم ملایم، به خاک بیفتی.

هوش مصنوعی: به طور کامل از وابستگی‌ها رها شو، طوری که هیچ چیزی نتواند تأثیری بر تو بگذارد، حتی اگر در وضعیتی سخت و vulnerable قرار بگیری.

هوش مصنوعی: در تحمل سختی‌ها و دوری از وطن، مانند یوسف باید زندانی بسازی و به کنعان نروی؛ زیرا ممکن است به خاطر کم‌ارزشی به بی‌راهه برسی.

هوش مصنوعی: اگر درگیر ماجرای عشق من نسبت به تو شوی، می‌توانی از آن آگاهی پیدا کنی، حتی اگر در شرایط سخت و دشواری قرار بگیری که با سرنوشت مبارزه کنی.

هوش مصنوعی: این دنیا و هر چیزی که در آن وجود دارد بی ارزش و بی معنی است. نگذار که بخاطر این چیزها به بیراهه بروی.

هوش مصنوعی: اگر در شبی، دل‌ت به دلایل مختلف از جمع و کاروان جدا شد، مانع ناله‌ها و دردهای غریبانه ما نشو.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی به کارهایت جدی نگری و از تلاش و عزم نیکویی نشان ندهی، به راحتی با هر مشکلی که پیش بیاید، زمین‌گیر خواهی شد و نمی‌توانی مقاومت کنی.

هوش مصنوعی: وقتی به پایان راه رسیدی و خودت را در شرایط سختی دیدی، باید از تلاش و کوشش دست برداری و به آرامی به وضعیت جدیدی قبول کنی تا از درد و رنج خلاص شوی.

هوش مصنوعی: تو اختیار خود را به وسوسه‌های دنیوی سپرده‌ای و مانند برگ‌های پاییزی بی‌هدف در حال سقوط هستی؛ فقط خدا می‌داند که در پایان به کجا خواهی رسید.

هوش مصنوعی: تا چند باید زیر پای زمان را بگذاری و بار مشکلات و دردسرها را در این دنیای کهنه تحمل کنی؟

هوش مصنوعی: وقتی که آفتاب بالای سر فردی قرار می‌گیرد و او گرم می‌شود، در هر جایی که برود، مانند سایه‌ای به زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: اگر تو همچون آفتاب ارزشمند در جهان شوی، صائب، اما اگر زیر دست و پا به مانند پرتو او قرار بگیری، بی‌ارزش خواهی بود.