هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی با شنیدن خبرهایی دلخوش کنی؟ بهتر است تلاشت را بکن تا شایسته‌ی دیدار محبوبت باشی.

هوش مصنوعی: چند بار مانند طوطی بی‌حوصله از نداشتن بینایی به صحبت بی‌محتوا ادامه خواهی داد و به جای آنکه از آینه به چهره‌ات نگاه کنی؟

هوش مصنوعی: این که دلت از درد جدایی می سوزد به این دلیل است که بخواهی بار دیگر طعم دیدار را بچشی.

هوش مصنوعی: توجه به زیبایی‌ها و معانی عمیق زندگی نیازمند شجاعت و فراغ بال است. اگر نتوانی به راحتی به درون زیبایی‌ها نگریستی، بهتر است که فقط به ظاهر و شکل‌های بیرونی اکتفا کنی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از خوشحالی زندگی ناامید نشوی، به خاطر غم عشق نمی‌توانی شایسته‌ای باشی.

هوش مصنوعی: پرواز در باد بی‌فایده است و سخن گفتن هم ثمره‌ای ندارد، پس دهان را ببند تا به اسرار درونی‌ات دست یابی.

هوش مصنوعی: اگر بال و پر نداریم تا به دریا برسیم، بهتر است که در مسیر سیل، مثل علف و خار، باقی بمانیم.

هوش مصنوعی: اگرچه موهای سیاه تو به سفیدی صبح تبدیل شده است، اما از خواب بیدار شو و این روز را آغاز کن.

هوش مصنوعی: حالت و وضعیت دنیا به گونه‌ای است که غفلت و شوق به مستی در آن موج می‌زند. در این مکان پر از غم و اندوه، هوشیاری و بیداری برای تو مفید نیست.

هوش مصنوعی: از بیان درد خود به پزشکان خودداری کن، زیرا ممکن است با شکایت از یک مشکل، خود را به مشکلات بیشتری دچار کنی.

هوش مصنوعی: از جلوی چشمان تنگ‌نظر خود پرده را کنار بزن و دقت کن تا از سرنوشت خود آگاه شوی.

هوش مصنوعی: عشق و محبت به عزیزان به سادگی کنار گذاشته نمی‌شود، پس تلاش کن که به خاطر آن‌ها دچار ذلت و حقارت در نظر دیگران نشوی.

هوش مصنوعی: اگر مانند غنچه باشی و خود را درون جامه‌ات پنهان کنی، دیگر به گل نیازی نخواهی داشت و از باغ و گلستان ناامید خواهی شد.