هوش مصنوعی: اگر از روی صداقت و راست‌گویی دل خود را پاره کنی، می‌توانی به برکت صبح و تازگی نفس‌های پاکت آگاهی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، گل بی‌خار میوه می‌دهد، در حالی که خاری که تو با آبله مرطوب می‌کنی، ممکن است دردسرساز شود.

هوش مصنوعی: اگر تو همچون یک صدف پاک و خالص باشی، ابر به تو گوهر و زیبایی خواهد بخشید و تو را در آغوش خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: هر بخش از دل تو به شادی و نشاط تبدیل می‌شود، مانند غنچه‌ای که اگر بر دل کسی غمگین بشیند، صبر و تحملش افزایش می‌یابد.

هوش مصنوعی: پیش از آنکه خاک تو را بپوشاند و به زیر زمین بروی، فرصت داشته‌ای تا از زندگی و لذت‌ها بهره‌مند شوی، پس باید از زنده بودن خود نهایت استفاده را ببری و شادی‌ها و احساسات عمیق را تجربه کنی، زیرا بعد از مرگ دیگر فرصتی برای این کار نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: گله و شکایت از مشکلات فرزند یعقوب، در واقع بی‌مورد است، چرا که باید پذیرفت که همچنان که سرنوشت و تقدیر تغییراتی دارد، نمی‌توان همیشه به ناسازگاری‌های دنیا اعتراض کرد.

هوش مصنوعی: حسن با زیبایی و شجاعت پا به میدان گذاشته است. سریع‌تر حرکت کن تا شاید بتوانی از این گروه آگاهی و دانش بیشتری به دست آوری.

هوش مصنوعی: ای غنچه، از زندگی شاداب و خوش نگذران که فصل بهار آنقدر طولانی نیست که بخواهی در آن خود را به زحمت بیندازی یا رنج بکشی.

هوش مصنوعی: ای گل، به سمت آن چهره زیبا نرو، زیرا هیچ رطوبتی در تو نیست که بتوانی از پیشانی خود پاک کنی.

هوش مصنوعی: اگر سرو زیبای من به لطافت و جمال خود نرسد، تو گردن فاخته‌ها را با dây حلقه‌داری تزئین می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر تو مانند آینه پاکیزه و بی‌نقص شوی، حتی افرادی که ظاهر مناسبی ندارند، می‌توانند به درگاه تو بیایند و از زیبایی تو بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: زمانی که تخم در آتش سوزانده شود، دیگر جوانه نمی‌زند. پس چرا باید اشک را به امید رشد، در خاک بریزی؟