هوش مصنوعی: در دل آدم‌های بی‌احساس و سرد، هیچ‌کس شور و شوقی را تجربه نکرده و هیچ‌کس هم گرمای زندگی را که به مانند عطر کافور است، حس نکرده است.

هوش مصنوعی: زمین سبز و شاداب نیست، جز اثرات ناپایدار و فریبنده‌ از آرزوها و رویاهایی که هیچ‌کس هرگز تجربه نکرده است.

هوش مصنوعی: زمین زیر پا نرم و آرام است و هیچ‌کس از وجود قافله‌ای از مورچه‌ها خبر ندارد.

هوش مصنوعی: از عرق صورت تو که رنگ گل را دارد، به شدت مست و بی‌هوش شدم. هیچ‌کس هرگز به این اندازه سرمست و مجذوب نشده است.

هوش مصنوعی: هر کس که مانند آب مشروب بنوشد، هرگز سرمست و شاداب نمی‌شود؛ چون کسی تاکنون از نرگس مست‌کننده، رنج و لذتی را تجربه نکرده است.

هوش مصنوعی: کیست که از قافله‌های در حال حرکت خبر بگیرد؟ زیرا به جز شعلۀ دوری که دیده می‌شود، هیچ چیز دیگری مشاهده نشده است.

هوش مصنوعی: شادی را نباید از فرد کهنسالی انتظار داشت، چرا که کسی هرگز خنده‌ای را از لب کسی که به گور نزدیک است ندیده است.

هوش مصنوعی: طرح‌های خیالی معماران ذهن، ناظرانی هستند بر آن چهره‌ای که هیچ‌کس هنوز نتوانسته است آن را دیده باشد.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و رنگین تو باعث شده که ماه هم در مقایسه با آن، درخشان‌تر و تابان‌تر به نظر برسد، به طوری که هیچ‌کس تا به حال چنین نوری را ندیده است.

هوش مصنوعی: همیشه درخت سرو بالای تو به مانند بهار در حال جوانه‌زنی است، اما هیچ‌کس تاکنون میوه‌اش را نچیده است.

هوش مصنوعی: این مکان غم‌انگیز به خاطر حوادث زیاد همیشه تحت تأثیر قرار دارد و کسی تا به حال دل شاد و خالی از درد را در این دنیا تجربه نکرده است.