هوش مصنوعی: شنیدم که تو از بلبل تعریف کرده‌ای و در میان قناری‌ها و پرندگان دیگر، جنب و جوشی به پا شده است.

هوش مصنوعی: من را و عقل اولیه را به نزاع و جدل وادار کن، که من از زبانم برای به کار بردن شمشیری استفاده می‌کنم و تو هم در این جنگ نقشی داری.

هوش مصنوعی: به خاطر روح کنجکاو و حساس خودم، دستم را پشت گردن می‌زنم. کی خواهد رسید که مانند نسیم صبا، هر بادبازی به من نزدیک شود؟

هوش مصنوعی: چراغ خانواده و شهرت من از ذات و طبیعتی که دارم روشن نمی‌شود. امروز آسمان به زیبایی من چون یک نکته زینتی نگاه نمی‌کند.

هوش مصنوعی: من در خیابان‌های او به دنبال دیوانگی‌ام گشتم، اما هیچ باغی وجود ندارد که زیبایی‌اش به پای زیبایی من برسد.