هوش مصنوعی: پرنده‌ خوش‌آواز نمی‌تواند در قفس زندگی کند و از دنیای طبیعی خود دور بماند، همان‌طور که چراغ نمی‌تواند در تاریکی از جمع جدا شود.

هوش مصنوعی: حیرت و شگفتی برای کسی که چشمش را به پرده بینایی بسته است، نباشد! زیرا ما از یوسفیم که در انتهای یک پیراهن تنها، پنهان شده‌ایم.

هوش مصنوعی: هشدار که از زخم دل، سنگ سختی پدید آمده و در نهایت، با ضربه‌ی کوه، سر کوهنورد قطع شد.

هوش مصنوعی: از دور، سینه‌ی من به گرمی ایستاده و مانند یک فانوس می‌درخشد، در حالی که پیراهنم از بدنم جدا شده است.

هوش مصنوعی: اگر به راز و طعم کلام و نفس انسانی پی ببری، سخن گفتن از آن راحت‌تر می‌شود و زبان به سادگی باز می‌شود.

هوش مصنوعی: در عشق، مانند قلم، آنقدر نزدیک و همدل هستند که حتی لب‌هایشان نیز سخن جداگانه‌ای را بیان نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: از من درباره نزدیکی به وطن و حضور در آن نپرس، زیرا فکر و خیالاتم از وطن دور شده و مرا از آن جدا کرده است.