هوش مصنوعی: هرگز مانند کسانی که از اسباب و علت‌های دنیا غافلند، نفسی راحت نکش و خواب نمان؛ زیرا بیداری و آگاهی از حقایق زندگی کم‌کم در پرده‌های خواب و غفلت از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: هرگز از سجده و عبادتی که به خاطر زیبایی ابروی آن معشوق انجام می‌دهی غافل نشو، زیرا این ابرو می‌خواهد تو را به بیداری از خواب غفلت و بی‌خبری برساند؛ مانند شمعی که در محراب روشنی می‌افروزد.

هوش مصنوعی: نصیحت به افرادی که غافل و زمین‌گیر هستند، تأثیری ندارد و نمی‌تواند آن‌ها را از خواب غفلت بیدار کند. کسانی که به خواب رفته‌اند، با هیچ توصیه‌ای بیدار نخواهند شد.

هوش مصنوعی: شعله شمعی که می‌سوزد، روشنایی را به پرده شب می‌افزاید و دل زنده را در حال بیداری نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: دل آگاه هرگز آرام نمی‌نشیند، وقتی که نفس دارد. مانند جیوه‌ای که همواره در حرکت است و نمی‌تواند در یک جا بماند.

هوش مصنوعی: از دل آسمان مانند ماه، روشنی به بام می‌تابد و درون خانه دل، روشنایی مهتاب به بیداری می‌آورد.

هوش مصنوعی: سینه‌ی پاک از آرزوها خالی نمی‌ماند و این به دلیل خواب‌های سنگین و بی‌فکری است. در حقیقت، گاهی اوقات آرزوها مانند سیلابی آتشین در بیداری ما غوطه‌ور می‌شوند.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و لطافت خواب او، حتی خواب کسانی که بیدارند هم سنگین‌تر و عمیق‌تر شده است، اگرچه این افراد از آب بیداری آگاهند.

هوش مصنوعی: در گوش خود فریب گفتار کسانی که غافلند را نپذیر، زیرا این داستان‌ها باعث می‌شود که از حالت بیداری به خواب رفتن دچار شوی.

هوش مصنوعی: دل روشن من از چشمانم که خواب بر آن حاکم نیست، نیازی به چراغ صبح در شب ماهتاب ندارد.

هوش مصنوعی: به دلیل زیبایی و جاذبه ای که در داستان عشق تو وجود دارد، خواب‌ها و خیال‌هایم به طرز عجیبی شیرین و دلنشین شده‌اند. اما در واقعیت، تو به اندازۀ یک گوهر نایاب از دید من پنهان شده‌ای.

هوش مصنوعی: از دل کسی که بیدار و زنده است، دل کسی که آسیب دیده و ساکت است نیز بیدار می‌شود، تا اینکه این فرد بتواند جهانیان را به نور و روشنی آگاهی برساند.

هوش مصنوعی: اگر دل تو زنده است و بیدار، نباید از دور و بر خود غافل شوی. همان‌طور که یک مروارید با حرکات و نوسانات شکل می‌گیرد و ارزش پیدا می‌کند، دل تو نیز با توجه و بیداری، جان تازه‌ای می‌گیرد و به ارزش‌های بیشتری دست می‌یابد.