هوش مصنوعی: زهر چشمان او به گونه‌ای است که احساس می‌کنم رگ‌هایم مثل مارها در تنم ورم کرده‌اند و هر مویی که روی بدنم هست مانند نیش جانوران سمی می‌زند.

هوش مصنوعی: چشمانم از گرسنگی به شدت پرخون شده و من در اختیار دیگری نیستم. به نظر می‌رسد که افرادی لرزان و مضطرب، جامی پر از شراب در دست دارند که من به آن نیاز دارم.

هوش مصنوعی: در میان حلقه‌ی عشق، خال صورتش مانند مرکز دایره است. هرچند که ثابت به نظر می‌رسد، اما در واقع به دور خود می‌چرخد و حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دل‌های سنگین زمین را پوشانده باشد، دامان کوه‌ها پر از سنگ خواهد شد و من مثل کبک مست، گویی که دامان کوه‌ها را در آغوش گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: از بس که در حیرت و سردرگمی مانده‌ام، جدایی و نزدیکی برایم مانند هم شده است. احساس می‌کنم که در دستم فقط دامن یار قرار دارد.

هوش مصنوعی: از درد او لذتی می‌برم که حتی از درمان هم شیرین‌تر است. عشق او را بیشتر از هر چیز دیگری دوست دارم، چون او نماد همدلی و حمایت است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس برای حل مشکل ما فکری نمی‌کند، و دل‌های ما که دردمندند، همچون چشمی بیمار به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: محل شهادت ما در نگاه آن درخت خوش‌حالت که در نسیم صبحگاهی در حال حرکت است، به دامن گلزار می‌ماند.

هوش مصنوعی: دل کسی که به خداوند ایمان ندارد، به قدری می‌لرزد و ترسیده است که گویی پایان زندگی‌اش به اندازه‌ای جدی است که انگار بند زندگی‌اش به یکباره پاره شده و دیگر راهی برای نجات ندارد.

هوش مصنوعی: مردان در زیر تیغ او به قدری پریشان و ناپایدار می‌شوند که گویی کلاه‌هایشان را برمی‌دارند.

هوش مصنوعی: هر بار که دردی را به کسی می‌گویم، بیشتر دردم را حس می‌کنم. دل من از زخم‌ها پر است و در دنیایی به سر می‌برم که هر جا نمک زخم‌هایم را می‌زند.

هوش مصنوعی: دیوار و محیط اطراف به خاطر زاهدی که در آنجا نشسته، در حال شادی و سرور هستند و هیچ‌یک از آن‌ها حرکتی نمی‌کند. گویی زاهد به قدری غرق در زهد خشک خود است که تصور می‌شود زیر دیوار نشسته است.

هوش مصنوعی: چشمان او، در حالت مستی و غفلت، به گونه‌ای آگاه و هوشیار است که گویی واقعاً هشیار است.

هوش مصنوعی: در این دنیا، بارها افرادی را دیده‌ام که مانند شیادان به نبرد برمی‌خیزند و در ظاهر خود را نیکوکار و مومن نشان می‌دهند، اما در باطن همواره نقشه‌های شوم در سر دارند. به نظرم می‌رسد که زندگی آن‌ها فقط نمایشی است که در آن تظاهر به دین و تقوا می‌کنند، در حالی که واقعیت شان با این نقاب فاصله زیادی دارد.