هوش مصنوعی: اگر چراغ گل در زیر بال بلبل‌ها قرار داشت، دیگر چرا برگ‌های گل در دست‌های خزانی که به آن‌ها آسیب می‌زند، نبود؟

هوش مصنوعی: این شعر به سراغ زیبایی و شکوه گل‌ها در دنیای شلوغ و پرهیاهو می‌رود و به گفتمان دربارهٔ عشق و زیبایی می‌پردازد. شاعر اشاره می‌کند که اگر واقعاً عشق و احساسات در عمق وجود انسان‌ها نهفته باشد، باید در فضایی زیبا و دلنشین مانند آشیانه بلبلان شکوفا شود، نه در مکان‌های بی‌روح و سرد همچون بازار. در واقع، شاعر از مفهوم عشق و زیبایی می‌خواهد که در محیط مناسب و با شایستگی ظهور کند.

هوش مصنوعی: پرنده خوشخوان ما نمی‌تواند در قفس دیگران پرواز کند، حتی اگر قفس همسایه‌اش، خانه‌اش باشد.

هوش مصنوعی: اگر در کار من مشکلی پیش آمده، به خاطر تنگ‌زبانی اوست. اگر او دهان باز می‌کرد، مشکلات من این‌قدر بزرگ نمی‌شدند!

هوش مصنوعی: در آن روزی که من مانند شبنم تازه و ارزشمند در این باغ بودم، تو ای باد صبحگاهی، کجا در گلزار بودی؟

هوش مصنوعی: ای یوسف ما، تو که در گرد و غبار کسادی نشسته‌ای، از خودت جدا شو و راه را برای ما که در پی این کاروان هستیم، هموار کن.

هوش مصنوعی: الان گل و گیاه از روی دیوار به تو می‌رسند و دامن‌گیر می‌شوند. خوش به حال روزهایی که صائب در این باغ زیبا، مانند شبنم تازه بود.