هوش مصنوعی: چند وقت می‌خواهی در این دنیا زندگی کنی و به چه دلیلی می‌خواهی ریشه‌ات را در این زمین محکم کنی؟

هوش مصنوعی: چند بار باید به خاطر از دست دادن دنیا و زندگی حقیر خود را ناراحت کنی و به خاطر پیری و خمیدگی قامتت غمگین باشی؟

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی اشاره دارد به این که وقتی دل و احساسات انسان به دنبال مسایل مادی و روزمره است، او را از بهشت و آرامش واقعی دور می‌کند. در واقع، شاعر به این موضوع می‌پردازد که انسان باید به مواردی فراتر از نیازهای مادی مانند غذا و نان فکر کند، و اگر همیشه درگیر این مسائل باشد، مانند آدمی می‌ماند که از بهشت خود دور شده است. این به نوعی دعوت به توجه به ارزش‌های عمیق‌تر و روحانی‌تر زندگی است.

هوش مصنوعی: می‌توانی بدون انتظار از دیگران به درد و رنج خود تسکین دهی، درست مانند زمانی که داغ گل لاله که خشک شده را با روان خون خود درمان می‌کنی.

هوش مصنوعی: می‌توانی مانند عیسی به آسمان پرواز کنی، اگر بتوانی سوزن خود را از رشته مریم جدا کنی.

هوش مصنوعی: اگر خود را در این بستان جمع کنی و از روزن خورشید بیرون بیایی، مانند شبنم خواهی شد.

هوش مصنوعی: وقتی که خون دل انسان به مانند آب زندگی‌بخش شود و با ظرف سفالی خود بسازد، خوشی و رضایت را احساس می‌کند، حتی اگر از جام جم هم استفاده کند. به عبارت دیگر، اگر از آنچه دارد راضی باشد و چیزی بیش از آن نخواهد، خوشبختی را تجربه خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر برای عبادت و سجده به آستان تو بیایند، جاودانه و راست قامت می‌مانند، اما اگر خود را خم کنی و تواضع کنی، عظمت و ارزش خود را نشان می‌دهی.

هوش مصنوعی: اگر دل خود را با اندوه و غم پاره پاره کنی، در این حال می‌توانی به آرامی و با ناز، دستت را بر موهای پر پیچ و خم او بگذارید.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که از شکار دلم می‌چشم، بوی دلچسبی است که از آن به مشام می‌رسد؛ در حالی که از هر صیدی که در زندگی به دست می‌آوریم، بوی خون و درد و رنج حس می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی را که رازهای درونی‌ات را با او در میان بگذاری، تنها دلش را درک خواهد کرد، نه اینکه او را به خوبی بدانی. تو در جایی از وجودت وجود خود را مخفی کرده‌ای و نمی‌گذاری دیگران آن را بشناسند.

هوش مصنوعی: اگر تو از شش جهت به روشندلان نگاه کنی و آن‌ها را به سوی صلح هدایت کنی، مانند کعبه که به شورابه زمزم متصل است، می‌توانی آنان را به آرامش برسانی.

هوش مصنوعی: تو با سخن و صدا خود را به دشمن نشان می‌دهی تا در مسیر خودت آزاد شوی و بر این اساس، هر کس را که بخواهی مجبور می‌کنی.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند بر روی سخن تو انتقاد کند، اگر که تو مانند خاتمی، صلح را به درستی برقرار کرده باشی و همه چیز را در سر جای خود قرار دهی.

هوش مصنوعی: اگر تو به درستی روی خود کار کنی و خود را بسازی، می‌توانی به تمامی رازهای جهان پی ببری و آن‌ها را بشناسی.