هوش مصنوعی: من در چشمانم اشک‌های زیادی دارم که می‌توان تماشا کرد، و در دل خود چندین گوهر گران‌بها دارم که باز هم می‌توان تماشا کرد.

هوش مصنوعی: سکوت من ناشی از محبت نیست، بلکه در دل من درد و زخم‌های زیادی وجود دارد که پنهان کرده‌ام و می‌خواهم فقط تماشا کنم.

هوش مصنوعی: اگرچه دچار عشق و جنون هستم، اما در هر کجا که می‌روم با کودکان صحبت می‌کنم و این گفتگوها برای تماشا کردن جالب و دیدنی است.

هوش مصنوعی: هرچند به نظر می‌آید که من فقط خار بی‌برگی هستم، اما در دل من به خاطر عشق، احساسی مانند گل لاله جوشیده است که تماشایی است.

هوش مصنوعی: اگرچه چشمانم بسته است و به مانند یعقوب بی‌تابی می‌کنم، دلیل من روشن است، چون در دل سفر، زیبایی ماه مصری را در نظر دارم که خواهان دیدن او هستم.

هوش مصنوعی: اگر باغی برای من بسازد، به خاطر شوق و زیبایی‌اش، می‌توانم آزادی پرندگان را در قفس‌هایی که در زیر دارم تماشا کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که نگاه خود را از زلف او برمی‌دارم، هر حلقه‌ای از زلفش به نوعی دیگر مرا به خودش جذب می‌کند و برایم تماشایی است.

هوش مصنوعی: پرنده‌ام بر اثر دیدن افراد سنگین‌دل و غمگین، به صدا درآمده است. در غیر این صورت، من از دیدن کوه‌ها و دامنه‌ها چیزهای زیادی برای تماشا دارم.

هوش مصنوعی: آیا کسی هست که من مثل پنبه زیر سرم از همه دسیسه‌ها و مشکلات بی‌خبر باشم و فقط شاهد آنها باشم؟

هوش مصنوعی: اگرچه زمان و عمر ما محدود است، اما من در انتظار فرصتی هستم که زیبایی‌ها و لذت‌های زندگی را مشاهده کنم.

هوش مصنوعی: من در دل خود دریاهایی از درد و رنج دارم که هیچ نهایتی ندارند و از آن دهان کوچک، تنها مشغول تماشای این غم‌ها هستم.

هوش مصنوعی: سختی و مشکلات زندگی باعث نشده که من علاقه و رغبتی را از دست بدهم؛ زیرا اگر فرصت داشته باشم، می‌توانم هنرهایی را خلق کنم که تماشای آن‌ها برای دیگران جذاب خواهد بود.

هوش مصنوعی: مانند شبنم که از برکت بیداری صبحگاهی به وجود می‌آید، من همواره در نظر دارم که از زیبایی گلی زیبا تماشا کنم.