هوش مصنوعی: اگر در دنیا تاج و تختی نداری، اما در دل خود از بزرگی و عظمت برخوردار هستی، می‌توانی بر جهان سوار باشی.

هوش مصنوعی: اگر از اضطراب و نگرانیت بیرون بیایی و خودت را جمع و جور کنی، می‌توانی به آرامش و ثبات دست پیدا کنی.

هوش مصنوعی: اگر از کارهای زشت و ناپسند پنهان بگذاری، رازهای جهان برایت آشکار خواهد شد، مشروط بر اینکه به خودت توجه کنی و مانند یک آینه، حقیقت را بازتاب دهی.

هوش مصنوعی: زمانی که مانند صدف، جواهر وجودت را از دل نور بهار استخراج می‌کنی، غافل از آن هستی که در دریاچه‌ای بیکران و وسیع زندگی می‌کنی.

هوش مصنوعی: روح پاک تو همچون کاروانسالاری است که بر گردونه جهان رهبری می‌کند و از این بدن مادی که به صورت یک حیوان است، فراتر رفته است و به زیر بار سنگینی از عالم مشغول است.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی نشان‌دهنده‌ی تأثیر عمیق و بی‌نظیر فردی است که باعث ایجاد تغییرات و تحولاتی در جهان می‌شود. او به‌گونه‌ای عمل می‌کند که زندگی و روابط در جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و موجب شور و شوق در میان مردم می‌گردد. در واقع، این شخص نه تنها خالق زیبایی‌ها است، بلکه نقش اصلی را در شکل‌گیری و تغییرات جهان بر عهده دارد.

هوش مصنوعی: اگر می‌توانی، بر لب خود نشانه‌ای از سکوت بگذار و بی‌کلام مانند سلیمان، بزرگی و دستاوردهایت را در جهان نمایان کن.

هوش مصنوعی: پای خود را از دامن خود بردار و از سرزنش و ملامت بپرهیز، چرا که شیرینی و خوشی در زندگی مانند میوه‌ای است که از نخل می‌رسد و باید آن را چشید.

هوش مصنوعی: می‌توان با اراده و تلاش خود به قله‌های بلند رسید، اما چرا در میان این混混 و هیاهوی دنیا سرگردان هستی؟

هوش مصنوعی: در این دنیا که پر از مشکلات و خراب است، تو مانند گنجی با ارزش و مقدس هستی که در این وضعیت اسفناک به سر می‌بری. تو به اندازه یک دریا ارزش و بزرگی داری، اما در شرایطی محدود و ناچیز خود را بر روی زمین نشان می‌دهی.

هوش مصنوعی: انسانی که مانند بوی گل است، از گل جدا شده اما هنوز ارتباطی عمیق با آن دارد. او هم در دنیای خود زندگی می‌کند و هم در جهانی دیگر، به نوعی هم‌زمان در دو فضا حاضر است.

هوش مصنوعی: ذهن بی‌هدف و ناامید تو را درگیر غم‌ها کرده است، در حالی که اگر به تدبیر صحیح توجه می‌کردی، می‌توانستی به راحتی بر غم‌ها غلبه کنی.