هوش مصنوعی: هر دلی که به معانی توحید آشنا باشد، همچون قطره‌ای از دریای بی‌پایان ایمان است. او نباید به هیچ مخلوقی پشت کند و یا نسبت به هیچ‌کس بی‌اعتنایی کند، اگر که به درستی به اصل خود پی‌برده باشد.

هوش مصنوعی: هستی مانند گردبادی است که تو را در سفر می‌برد و هر جا که این گرد بنشیند، تو را از پا درمی‌آورد و در آنجا منزل می‌کنی.

هوش مصنوعی: آتش عشق می‌تواند قفل و گره‌های سخت را باز کند و به ما یادآوری کند که در هر مشکلی، عشق و احساسات عمیق می‌توانند ما را یاری دهند و به ما کمک کنند تا بر مشکلات فائق آییم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در این اتحاد بزرگ، خود را از مخلوقات جدا تصور کنی، در محاسبه و ثبت وجود، به اشتباه می‌افتی.

هوش مصنوعی: یک معلم کافی است تا کشتی‌ای را نجات دهد؛ اما تا زمانی که فردی با دل و ایمان در میان نباشد، چرخ زندگی از حرکت بازنمی‌ایستد.

هوش مصنوعی: سخت است که افراد توانمند از دریا بیرون بیایند، در حالی که هر خس و چمنی بدون فکر و تدبیر می‌تواند به ساحل برسد.

هوش مصنوعی: انسان باید سال‌ها در این مسیر تلاش کند و از خود غافل باشد تا به محبوب واقعی‌اش برسد، همچون مجنونی که در جستجوی لیلی به شدت مشتاق و دلسوخته است.

هوش مصنوعی: برای فردای خود، هر کمکی که به دست می‌آوری را ارزشمند بدان، زیرا وقتی کسی به درگاه تو مراجعه کند، این کمک‌ها اهمیت زیادی خواهند داشت.

هوش مصنوعی: هر چند که با دیگران خوبی کنی و انتظار بدی نداشته باشی، اما ممکن است از این کار آسیب ببینی. بنابراین تلاش کن تا فردی را پیدا کنی که شایسته و قابل اعتماد باشد.

هوش مصنوعی: تا جایی که می‌توانی آبرو و شخصیت خود را حفظ کن، زیرا اگر می‌خواهی از زندگی‌ات بهره‌وری داشته باشی، باید به احترام و اعتبار خود اهمیت بدهی.

هوش مصنوعی: در زندگی همواره فراز و نشیب‌هایی وجود دارد. اگرچه ممکن است در یک جمع یا محفل درخشان باشیم، باید توجه کنیم که شرایط و اوضاع همیشه ثابت نیستند.

هوش مصنوعی: عرض مسیر تو بیشتر از طول آن خواهد بود، چرا که از شدت مستی و غفلت در هر جا تمایل داری.

هوش مصنوعی: زندگی مانند بهاری است که در حال خواب و غفلت گذرانده می‌شود. صائب، با اشاره به عواقب این غفلت، از افرادی که همیشه در خواب هستند می‌پرسد چرا اینقدر بی‌خبرند؟