هوش مصنوعی: شب که افکارم را به تلاطم انداخت، آنچه به ذهنم آمد شوری شبیه آواز بلبل بود. در این حال، هر گلی که به یادم می‌آمد، به آتش درونم افزوده می‌شد.

هوش مصنوعی: اگر چشمانی برای دیدن عبرت و پندهای زندگی داشته باشی، خواهی دید که هر گلی که می‌روید، در واقع نشانه‌ای از درد و رنج بلبلی است که جانش به خاطر آن گل فدای می‌شود.

هوش مصنوعی: در عالم وجود، هیچ گل زیبایی بدون درد و رنج نمی‌روید. هر شاخه گلی که رازی را در دل دارد، حاصل ناله‌ها و خون دل بلبلان است.

هوش مصنوعی: یاد آن موهای سیاه و زیبای او افتادم که مانند غزالی رعنایی هر جا که به شاخه‌های گل پیچیده، سنبله‌ای دیده‌ام.

هوش مصنوعی: خنده بر روزهای تاریک من هیچ ممکن نیست، زیرا در پس هر کسی که با موهای مشکی و زیبا افتاده است، همیشه چیزی پنهان است.

هوش مصنوعی: حواست به زیبایی‌های ظاهری باشد و سعی کن با آن‌ها صلح کنی، زیرا از یک گل چیده شده می‌توان در طول عمر لذت برد.

هوش مصنوعی: قامت من خم شده و می‌گفتم که این خمیدگی، مانع من می‌شود؛ اما در واقع، تبدیل به پلی شد که کاروانی از درد و رنج را عبور می‌دهد.

هوش مصنوعی: با دستانی خالی از باغ بیرون رفتم، زیرا صدای بلبل آن‌قدر مرا به هیجان آورد که فکر و ذهنم به شدت فعال شد.