هوش مصنوعی: درخشش برق و زندگی کوتاه است، یکی نمایانگر آغاز و پایان آتش است.

هوش مصنوعی: در دنیا، تلخی و شیرینی به هم مرتبط و ترکیب شده‌اند. این زندگی هم دارای لذت‌ها و هم دردهاست و هر کدام از آن‌ها بخشی از تجربه زندگی را تشکیل می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر انسان به قناعت و رضایت با آنچه دارد بپردازد، حتی سختی‌ها و دشواری‌ها نیز برایش قابل تحمل و خوشایند می‌شود. مانند مورچه‌ای که با شکر خوب است و به دنبال چیزهای بزرگ‌تر نمی‌باشد.

هوش مصنوعی: خوشبختی و کامیابی افرادی که دیدگاه‌های محدود و سطحی دارند، همواره تحت تأثیر خواب و کسالتشان قرار دارد و به اندازهٔ نگرش‌شان محدود است.

هوش مصنوعی: افراد نادان و فاقد بصیرت مانند کودکانی هستند که به زمین چسبیده‌اند، اما کسی که می‌تواند مانند یک مروارید در دل گل باشد، در واقع ارزش و اهمیت بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: با اعتماد به خدا و تفکر درست، داشتن فکر و اندیشه در زندگی از نعمت‌های کافرانه است. در حالی که توشه و وسایل ما در سفر، همچون زنجیری به دور کمر ما، باید یکی باشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از حد خود فراتر رود، مانند خونی فاسد در بدن است که دل را آزار می‌دهد. این آسیب به اندازه‌ای است که با یک نیشتر زدن به بدن، مشابهت دارد.

هوش مصنوعی: کشتی از سنگینی‌اش در خطر است و به خاطر هر موجی ممکن است آسیب ببیند. در غیر این صورت، حتی در کنار ساحل نیز خطر وجود دارد و هر لحظه ممکن است مشکلی پیش بیاید.

هوش مصنوعی: در دل من چیزی جز پیچیدگی‌های عشق و زندگی وجود ندارد، مانند یک رشته که جانم و موی کمرم را به هم پیوند می‌زند.

هوش مصنوعی: دنیا و آخرت را نمی‌توان به راحتی در کنار هم قرار داد. آیا نشنیده‌ای که مانند خوشه‌ای که سر دارد، یکی نمی‌شود؟