هوش مصنوعی: بدن خسته و دل بیقرار را مانند سیلاب که می‌تواند خاک را جمع کند، جمع آوری می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق در زیر چادر حرمت و حریم، پنهان باقی می‌ماند؛ حتی اگر تمام زیبایی‌های شب را جمع کنی.

هوش مصنوعی: چشم های زیبا و غمگین او به قدری قدرت دارند که نمی‌توانند اشک را کنترل کنند. او چنان لرزانی دارد که جمع کردن سیماب را سخت می‌کند.

هوش مصنوعی: دل خونین و اشک‌ریز برای خودش دچار دردی می‌شود که بی‌فایده است، زیرا نمی‌توان عطر خالص مشک را تنها با تلاش‌های بی‌اساس جمع‌آوری کرد.

هوش مصنوعی: در دامن وسیع صحرا صدای ناله‌ام بلند شده است، هرچند من به اندازه‌ی جرس، دل بی‌تابم را جمع کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در مکان‌های پرخطر که فرد باید با جدیت و احتیاط عمل کند، این افراد نادان فقط چیزهایی را که به چشم می‌آید جمع‌آوری می‌کنند.

هوش مصنوعی: سکوت کن و از گفتار بی‌فایده پرهیز کن، مانند حباب که می‌شکند. مثل صدف، ارزشمندترین چیزها را در خود حفظ کن و به جمع‌آوری نیات و احساسات عمیق بپرداز.

هوش مصنوعی: دل‌های صاحبدل مانند گرداب در حال چرخش و سرگشتگی هستند و این چرخش باعث می‌شود که به هم نزدیک‌تر شوند و به هم پیوند بخورند.

هوش مصنوعی: رشته جان ما دیگر نتوانست بیشتر از این در پیچ و تاب بماند، زیرا وقتی گره‌اش زدیم، پیچ و تاب را جمع کردیم.

هوش مصنوعی: هر کس که خاموش باشد و سخنی نگوید، مانند کوزه‌ای که دهانه‌اش بسته است، فقط خود را به دور می‌زند و نمی‌تواند چیزهای باارزش را به دست آورد. در واقع، برای کسب خرد و بهره‌مندی از نعمت‌های زندگی باید سخن بگویید و خود را به نمایش بگذارید.

هوش مصنوعی: در اینجا به نظر می‌رسد که شخصی به زشتی و محدودیت‌های دنیا و جاذبه‌های آن اشاره می‌کند. او می‌گوید بر خلاف انتظارها، از آسمان و دنیای بالا نمی‌توان امید به رحمت و بخشش داشت. در این فضا، سردرگمی و عدم توانایی در جمع‌آوری چیزهای ارزشمند وجود دارد. به‌عبارتی، همگان در پی به دست آوردن و ذخیره کردن چیزهایی هستند که در واقع ممکن نیست.

هوش مصنوعی: هر کس در راه آزادی استوار بماند، مانند درخت صنوبر، دل‌های بی‌تاب را دور هم جمع می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر روزی عمامه واعظ بزرگ، همچون گنبد، به‌دور محراب جمع شود، یعنی می‌توان در مقام وعظ و خطابه با شکوه بیشتری ظاهر شد.

هوش مصنوعی: از زیبایی و جذبه‌ای که او دارد، من دچار سردرگمی می‌شوم؛ در حالی که بارها تلاش کرده‌ام تا سیلاب‌ها را جمع کنم.

هوش مصنوعی: شمعی که زیر دامن قرار دارد، زیبایی و روشنی خاصی را در شب ایجاد می‌کند؛ انگار که خورشید درخشان دنیا را جمع‌آوری کرده است.

هوش مصنوعی: آدمی در نظر دیگران به اعتبار و احترام معروف است و ارزش او مانند گوهر گرانبهاست. پس باید مراقب باشی که این اعتبار را حفظ کنی و آن را مانند آب جمع‌آوری کنی.

هوش مصنوعی: صبح شده و زمان بیدار شدن فرا رسیده است. چشمت را باز کن و دیگر خواب را با مژگان خود جمع نکن.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت در هر نقطه‌ای وجود دارد و نمی‌تواند در یک مکان ثابت بماند. در واقع، مثل نور ماه که در جایی خاص نمی‌ماند و این زیبایی‌ها ما را به خود جذب می‌کنند.

هوش مصنوعی: کسی که در دوران خوشبختی و قدرت دوستانش را دور هم جمع کند، مانند صائب از سختی‌ها و مشکلات دور خواهد بود و در امنیت قرار دارد.