هوش مصنوعی: اگر تمام دنیا یک قدم باشد، آن قدم را به پای بی‌خود بودن می‌گذارم. ای هزاران خضر خوش‌فرجام، جانم را فدای بی‌خودی می‌کنم.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در باغ‌ها آواز می‌خواند و جغدی که در ویرانه‌ها زندگی می‌کند، تنها در همان فضاها هستند. اما پرنده‌ای دیگر وجود دارد که در آسمان‌های بلند پرواز می‌کند و به هیچ چیز وابسته نیست.

هوش مصنوعی: احساسات و دغدغه‌های خود را در دل نگه‌دارید و در نهایت وقتی به سراغ مرگ می‌روید، آن‌ها را با کسی در میان بگذارید که می‌تواند به شما کمک کند. در واقع، گره‌های درون دل را نباید بی‌صدا و تنها با خود به زیر خاک ببرید، بلکه باید برای حل آن‌ها به کمک دیگری مراجعه کنید.

هوش مصنوعی: لبخندی پر از شادی مانند یک ساز خوش صدا از دل باغ جان بیرون می‌آید و غنچه‌ای را که نشانه‌ای از بی‌خودی و سرمستی است، به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: تو بر سر هر موی خود بار سنگینی از مصیبت و مشکلات را حس می‌کنی. حالا اگر ناگهان به حالت بی‌خودی و حیرت دچار شوی، چه بر تو خواهد گذشت؟

هوش مصنوعی: دوستی که دچار مشکل شده را کمک کردن، خود نوعی دوستی است. نوشیدن شراب به نوعی می‌تواند نور روشنی باشد که در راه بی‌خود و بی‌هدف قرار دارد.

هوش مصنوعی: مدتی در سختی و محدودیت زندگی کردی، حالا چند روزی وقت داری تا در دنیایی از بی‌خیالی و آرامش سفر کنی و از دغدغه‌ها فاصله بگیری.

هوش مصنوعی: دانه ما به خاطر چرخش این آسیا سفید و روشن است، ولی افسوس که اگر آسیا از حرکت بایستد، همه چیز به بیهودگی خواهد رفت.

هوش مصنوعی: هر کسی بر اساس دیدگاه و توانایی خود به زیبایی‌ها و قدرت‌ها نگاه می‌کند. برای مثال، حتی یک مورچه هم ممکن است در نظرش به بزرگ‌ترین سلطنت‌ها دست یابد، در حالی که دیگران ممکن است در دنیای بی‌نهایت و مغناطیسی خود غرق شوند. به عبارت دیگر، ظرفیت دیدن و درک هر فرد بستگی به توانایی‌ها و شرایط او دارد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که ای کسی که در مقام و منزلت بالا قرار داری، سروری و شکوه تو مانند خاک زیر پای کسی است که به خود نمی‌پردازد و از خودگذشتگی دارد. این بیان به نوعی به افتادگی و همدلی اشاره دارد.