هوش مصنوعی: اگر سرو من بر مزار شهیدان بیفتد، دیگر هیچ دعوا و دشمنی در این جهان باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: عشق باعث شده که دنیا برای من کوچک و تنگ شود، در حالی که قبل از این، چشم من مانند چشم موری بر جمال و زیبایی سلیمان می‌توانست بنگرد.

هوش مصنوعی: شوخی و بازی یک سوار چابک در زندگی به حدی رسیده که باعث تعجب و نگرانی می‌شود. ای کاش کودکی که سوار بر اسب من است، به میدان می‌آمد تا این وضعیت را تغییر دهد.

هوش مصنوعی: اگر هر کسی در وطنش به راحتی عزیز و محبوب می‌شود، پس چرا یوسف از آغوش پدرش به زندان افتاد؟

هوش مصنوعی: اگر به دنبال شکار یک چیز لاغر و کوچک با آن شمشیر بروی، مانند اینکه توجه خضر، آن پیامبر، را به دست بیاوری، ولی با لب‌های خشک و تشنه به آب حیات نرسی.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر انبوهی از امیدها فشرده و تاریک شده است؛ اگر آن معشوق زیبا و باوقار در آغوش کسی قرار بگیرد، همه چیز بهتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: تو چه زمانی فرصت پرواز را به ما دادی؟ اگر شمع از لباس فانوس بیرون بیفتد، چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: اگر برقی از ابرها بگذرد، هیچ دانه‌ای از خرمن زندگی باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی او نبود، لطافت و نرمی پرده‌دار درخت سرو هم به چشم نمی‌آمد و تو نیز مانند قمری با چشمان حیران و متعجب به تماشا می‌نشستی.

هوش مصنوعی: اگر غزال وحشی در پی همراهی با آه عاشق می‌آمد، حتماً چشم انتظار و بی‌صبرانه، جانم به لب می‌رسید.

هوش مصنوعی: اگر بتوانی کنترل حرکت گردونهٔ افلاک را به دست بگیری، این سر و حال آشفتهٔ ما نیز به سامان خواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر غریبی برایت زحمت بکشد و به تو خدمت کند، پس چرا از صفاهان دور شده‌ای، صائب؟ این کار برایت درست نیست.