هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر عشق تو در آتش می‌سوزم، هر سیاره‌ای به امید تو در بیابان‌ها سرگردان است و همچون خضر، پیامبر و نشانهٔ امید، در جستجوی تو آواره شده است.

هوش مصنوعی: می‌توان دل‌های بی‌رحم را با مهربانی نرم کرد، همان‌طور که کسی می‌تواند در هر دشواری و سختی، همه چیز را کنار هم جمع کند و به زندگی ادامه دهد.

هوش مصنوعی: اگر کسی دچار بی‌قراری و اضطراب شود، باید او را بخشید؛ چرا که هر کسی که در دلش احساسات شدیدی دارد، مانند آتش تند و یی، نمی‌تواند آرام و قرار داشته باشد.

هوش مصنوعی: در زمان سختی و شکست، خرد و دانش به کمک ما می‌آید؛ مانند اینکه وقتی یک کشتی غرق می‌شود، هر تکه‌ای از آن می‌تواند به نجات غرق شدگان کمک کند.

هوش مصنوعی: در کلامم پیچیدگی وجود دارد، چون همانند یک کودک یتیم تنها به اشک‌های خود تکیه دارم و هیچ چیز دیگری برای دل‌خوشی ندارم.

هوش مصنوعی: از خداوند بخواه که امید صائب را قطع کند، زیرا اهل دنیا چگونه می‌توانند از هر بیچاره‌ای برای حل مشکلات خود کمک بخواهند؟