هوش مصنوعی: من کیستم؟ من مانند خار زار هستم که در دنیای گسترده‌ای گرفتار شده‌ام، با دل شجاع به دریا رفته‌ام و کشتی‌ام را در میان طوفان رها کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دیدن آرامش و سکون مانند سپند (آتش‌افروز) برای کسی که در خواب دچار تردید و نگرانی است، غیرممکن است؛ تو در واقع به گونه‌ای هستی که از دست سلیمان در زمین افتاده‌ای و این وضعیت تو را می‌سازد.

هوش مصنوعی: بهشتی که دربسته است و کسی نمی‌تواند به آن دسترسی پیدا کند، با خود به زیر خاک برده‌ای. از آغاز، این سرنوشت هر کسی است که دلش آزاد و رهاست.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که نمی‌توان از حالتی که در آن قرار گرفته‌ام، به آسانی خارج شد. من مانند کسی هستم که در زمین و در واقعیات زندگی گرفتار شده و نمی‌توانم از این وضعیت رهایی یابم. به نوعی، وجود من به این شرایط وابسته است و نمی‌توانم از آن جدا شوم.

هوش مصنوعی: می‌توان از میان عاشقان، اسرار عشق را فهمید، اما در روز قیامت، کسی که نامه‌اش را باز نکرده، نمی‌تواند چیزی بگوید.

هوش مصنوعی: به جای اینکه به دنبال چیزهای بزرگ و لذت‌های زیاد باشی، با چیزهای ساده و کوچک مثل خوردن جگر راضی باش، زیرا این دنیا تنها مکان غم و اندوه است و آنچه برای ما فراهم شده، به سختی و اندکی به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: دانش رسمی مانند صبحی روشن، دل تاریک عارفان را روشن می‌کند، ولی آنچه که لازم است، ساده‌دلی است.