هوش مصنوعی: در جمع ما هیچ ‌کس غم و اندوه ندارد، مانند ریگ‌هایی که به راحتی در حرکت‌اند، قافله ما نیز همیشه در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: از دو جهان، تنها چیزی که برای من مانده، یک تیر آغشته به حسرت و اندوه است. مانند کمانی که آماده شلیک است، این حسرت را به راحتی از دو سرزمین می‌فروشم.

هوش مصنوعی: در این دنیا پر از درد و مشکلات، به سرعت اقدام کن تا بتوانی از این شرایط سخت و نابسامان خلاص شوی.

هوش مصنوعی: همچون تیری که در کمان است و پرتاب می‌شود، در هنگام وصل، من نیز برای رسیدن به هدف و دور شدن از خود، باید میان راه بروم.

هوش مصنوعی: با اندام خمیده و گوشواره‌ای که به گوش داری، در دل خود مشغول باش و در زمان دیدن زیبایی‌های کمان مانند، نگاه خود را به نشانه‌ها و زیبایی‌ها منحرف نکن.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب، می ناب را بنوش که خضر (شخصیتی از افسانه‌ها که به زندگی ابدی معروف است) توانسته است عمر جاودانه‌اش را تنها با یک لیوان در یک شب به دست آورد.

هوش مصنوعی: هرچند که من به خاطر تو زنده‌ام و همه چیزم به تو وابسته است، اما چون خودم جایی برای آرامش ندارم، از صاحب‌خانه (محبوب) خبر ندارم و نمی‌دانم او کجاست.

هوش مصنوعی: هرکس که در زندگی از ثابت قدمی و استقامت برخوردار باشد، نشانه‌ای می‌شود که تیرهای سبک و بی‌ارزش نمی‌توانند او را از پا درآورند و او را بر زمین نمی‌زنند.

هوش مصنوعی: دل به سرعت از دوستانی که مخالف هستند، خسته می‌شود؛ بنابراین بهتر است با ناهماهنگی‌های دنیای زمانه، توکل کنیم و خوش باشیم.

هوش مصنوعی: افرادی که به حقیقت و معنای اصلی نرسیده‌اند، فقط به ذکر ادعاهای بی‌محتوا می‌پردازند و در واقع، مانند آن هستند که در یک حمام زنانه مشغول به حواس‌پرتی و جنجال‌اند.

هوش مصنوعی: فریاد می‌زنم که من مثل دیوار بی‌صورت نیستم. خبر از خانه و صاحب‌خانه را نمی‌دانم.