هوش مصنوعی: نسیمِ غمناک او که به باغ نرسید و غبار ناشی از اشک‌هایش هم به دامن کسی نرسید.

هوش مصنوعی: عشق عمیق و بی‌نظیری در قلب او وجود دارد که مانند شاهباز به کبکی زیبا و با وقار نمی‌تواند دست یابد.

هوش مصنوعی: این زیبایی و جلوه‌گری مانند گلی است که هرگز از تلخی و آسیب‌های دنیا آسیب ندیده و در آرامش باقی مانده است.

هوش مصنوعی: پر و بال زیبای او، نتوانسته است نشان دهد که در دلش چه آرزوهایی دارد. در فصل پاییز، او نتوانسته به باغی با گل‌ها برسد و آنجا زندگی کند.

هوش مصنوعی: زیبایی و لطافت آن چهره دلنشین که هیچ آسیبی به آن نرسیده، باعث افتخار و شرم است که بخواهیم از آن محافظت کنیم.

هوش مصنوعی: بهتر است خواسته‌های قدرتمندان را با قاطعیت رد کنی تا قبل از اینکه به ثمر برسند، از آن‌ها دور بمانی.

هوش مصنوعی: ای آه زلیخا، بگذار تا در این مسیر، مانند نسیم صبحگاهی بوزی، که به نقطه‌ای نزدیک به کنعان نرسیده است.

هوش مصنوعی: لطفاً به جیب کفن من، نوشته‌ای از درد و شکایت من بگذارید که هنوز به پایان نرسیده است.

هوش مصنوعی: در دوران جوانی و رشد، گلی که هرگز به باغ نمی‌رسد، هرگز نمی‌تواند زیبایی‌اش را در دامن دیگران بیابد.

هوش مصنوعی: بخور از درد و رنج خود برای چند روزی، تا زمانی که کسی بی‌ملاحظه و بی‌احساس به تو آسیب نرساند.