هوش مصنوعی: لذت همیشگی ما هیچگاه از هم جدا نمی‌شود و شب ما همیشه زهرایی نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تو از ذوق و طعم سخن بی‌خبر هستی، بهتر است فقط به نوشیدن بپردازی، چرا که در این شرابخانه، ما به خاطر عشق و شوق، مفهوم و زیبایی را به هم ریخته‌ایم.

هوش مصنوعی: دیگران در خواب‌های خود داستان‌هایی دارند، اما داستان ما در چشمان خواب‌آلود ما نمک می‌زند و به ما طعنه می‌زند.

هوش مصنوعی: باران بهاری به مانند عرقی از ابرها می‌بارد و اکنون که لب‌های زمین با دانه‌های زراعی آغشته شده است، جلوه‌ای زیبا و رنگین پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم به چه دلیل، اما به خاطر ناز و دلبرانه‌گی کسی، جسم لاغر من از ما فاصله گرفته و جدا شده است.

هوش مصنوعی: اگر بهار با رنگ و بوی عاشقانه‌اش بیاید، زمین که حالا پوشیده از برگ‌های پاییزی است، تغییر خواهد کرد و زیبایی جدیدی به خود خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانیم دام فنای خود را پیدا کنیم تا به گردن ما بیفتد؟ حالا که قفس ما از اندیشه آب و دانه‌ای که می‌خواهیم پر شده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس باقی نمانده است که دلش برای ناراحتی ما به درد آمده باشد؛ او فقط به باری به نشانهٔ ما نگاهی انداخته و از کنار ما گذشته است.

هوش مصنوعی: اگر عشق تو برایم مشکلاتی ایجاد کند، صائب، سرت را پایین بینداز و به شعرهای عاشقانه ما گوش کن.