هوش مصنوعی: با رفتن تو، روحی که از بدن ناتوان من خارج شده، همچون پرنده‌ای از این تودهٔ استخوان رفته است.

هوش مصنوعی: دو نوع خوشبختی وجود دارد که من تنها یک بار آرزو دارم آن را تجربه کنم: تو در کنارم باشی و هیچ گونه شرم و حجبی بین ما نباشد.

هوش مصنوعی: در بهار چنان مغروری که گویی در پای تو خارهای فصل پاییز نرفته‌اند.

هوش مصنوعی: به انتظار کمک تو هستم و می‌دانم که در پی تو به حدی غرق در عشق و دنبال تو رفته‌ام که کنترل خود را از دست داده‌ام.

هوش مصنوعی: کلاهم که به دوراه مانده، به آسمان سایه افکنده است و هرگاه صحبت از عشق تو می‌شود، این داستان در زبان جاری می‌شود.