هوش مصنوعی: شنیدم که با وجود لطافت بدنت، بیماری چشمانت به آن آسیب رسانده و آهی گرم و پرهیجان از تو برخاسته است.

هوش مصنوعی: چهره زیبای تو از عشق و دلسوزی به شدت داغ شده است، و وقتی که لبانت را می‌بینم، احساس می‌کنم گرمایی شیرین در وجودم جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: نوشیدن سرمستی از خون بی‌گناهان، تو را که بی‌دردسر زندگی می‌کردی، با مشکلات و رنج‌ها آشنا کرده است.

هوش مصنوعی: دست تو که حیات و زندگی‌ات به آن وابسته است، به قدری ظریف و حساس است که پزشک بی‌احساس به راحتی آن را با تیغ جراحی می‌برد.

هوش مصنوعی: امید دارم که ریتم وجود تو به من آشنایی ببخشد، در حالی که مسیح از سرزمین نور و تابش، به سفر می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر تو صائب عزیز، بخواهی به دیدن ما بیایی، با کمال میل خوشحال خواهیم شد. اما این را بدان که ما از وجود خود و حقیقت زندگی‌مان بی‌خبر شده‌ایم.