هوش مصنوعی: به ستمکاران رحم کردن، در واقع ظلم به دیگران است. نباید بی‌دلیل و نابه‌جا به موجوداتی که خشمگین و خطرناک هستند، نزدیک شد.

هوش مصنوعی: وقتی دستی خالی و بی‌چیزی در دل کسی نیاز دارد، این وضعیت برای او دشوار است. بنابراین اگر چیزی نداری، بهتر است وارد دل‌ها نشوی و آسیب نرسانی.

هوش مصنوعی: روح مقدس را در بند دنیا و مادیات نگذار، شرم کن و بار سنگین دنیا را بر دوش عیسی قرار نده.

هوش مصنوعی: اگر در هیچ جمعی احساس تنهایی می‌کنی، خودت را در آنجا نبر، چرا که نمی‌توانی دردی از دل دیگران کم کنی و نباید بار دیگری بر دوش دل‌ها بگذاری.

هوش مصنوعی: شمع که به خاطر بلندی‌اش، سرش را به جای پا می‌گذارد، باید این رفتار را کنار بگذارد. به جای اینکه از خود خواستن و سرکشی کند، بهتر است به جای خود بماند و به همان شکلی که هست، قانع باشد.

هوش مصنوعی: تفاوت حیرت و آرامش را از یکدیگر تشخیص بده؛ به چشمان تیزبین ما اتهام غفلت نزن.

هوش مصنوعی: جولان عاشقان از رفت و آمد سیل نمی‌تواند متوقف شود، پس آستین خود را از چشم خونین بردارید.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی که حسن و زیبایی خدمتران تو زیر پا برود، وقتی مهمان می‌رود، کفش را در جلوی پای او نگذار.

هوش مصنوعی: هر کسی که نامش بر سنگی حک شود، نشانه‌ای از بلندای اوست. ای عنقا، تو به دنبال آسایش و آرامش در کوه قاف نرو.

هوش مصنوعی: در جایی که فضا تنگ و محدود است، نمی‌توان دو تیغ را به راحتی نگه داشت. بنابراین باید از خود دوری کرد و در خلوت، به آرامش دست یافت.