هوش مصنوعی: در باغ گل خوشی را چیدم، اما مثل گل که از شلوغی و جمعیت خود می‌سوزد، به هیچ وجه سودی نداشت.

هوش مصنوعی: در دستان خالی من چیزی ارزشمند از رستگاری وجود داشت، اما از بی‌توجهی به دنیای مادی مانند طلا و نقره ذخیره کردم که هیچ فایده‌ای نداشت.

هوش مصنوعی: ترک ادب و بی‌حیایی باعث شده که به اهدافم نرسم. در این جمع، اصول آداب را یاد گرفتم، اما به نظر می‌رسد که فایده‌ای نداشته است.

هوش مصنوعی: جواهر مورد نظر که به آن می‌خواستم برسم در دل مانند گنجینه‌ای پنهان بود، اما من در این دریا، تلاش و نفس کشیدن را بی‌فایده سپری کردم.

هوش مصنوعی: تنها تسلیم شدن در برابر دنیای پر هیاهو کافی نیست; من در این دریا شنا را یاد گرفتم، اما این تلاش بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: باید دل را از هرگونه تظاهر و نقشی خالی کنم. من از دانش رسمی خسته و بی‌فایده شده‌ام.

هوش مصنوعی: در دل کسانی که در آرزوی عشق هستند، هیچ جایی برای نرمی و لطافت نیست. من مانند آتشی در حضور شمع، خود را به هدر دادم، بی‌فایده و بی‌نتیجه.

هوش مصنوعی: با اینکه من تلاش کردم تا روشنی و آگاهی را به کسانی که نمی‌توانند ببینند، بدهم، اما هیچ فایده‌ای نداشت و آن‌ها همچنان در تاریکی باقی ماندند.

هوش مصنوعی: دل‌های آهنی اثر خوبی‌ها را نمی‌پذیرند، مانند اینکه من سوزن خود را به عیسی دوختم، ولی اینکار بی‌فایده بود.

هوش مصنوعی: در طول زندگی، تلاشم را صرف یادگیری علم و ادب کردم، اما در نهایت متوجه شدم که این تلاش‌ها ثمری ندارد و در دنیای واقعی تأثیری نمی‌گذارد.