هوش مصنوعی: اگر لعل و سنگ قیمتی او را به خوبی ببینی، متوجه خواهی شد که چگونه به دل‌ها می‌درخشد و خودنمایی می‌کند. اگر این زیبایی را ندیدی، مانند آن است که آتش را در کبابی نمی‌توان دید.

هوش مصنوعی: مانند فردی فقیر که ناگاهی به گنجی دست پیدا می‌کند، چشمانش از شگفتی در آنجا مدهوش و مبهوت شده است، در حالی که خود را در پرده‌ای از راز و پنهان نگه داشته.

هوش مصنوعی: خطوط سیاه و زیبایی که بر روی چهره نورانی او نقش بسته‌اند، همچون گناهکارانی هستند که در روز حساب و کتاب به گردن او آویزان شده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که اهل حق و عدالت، برای شکایت و استمداد دست به زنجیر عدالت می‌زنند، چگونه می‌توانند امیدی داشته باشند؟ جان‌ها به زیبایی و جذابیت آن یار چنگ می‌زنند و امیدشان را در آن می‌بینند.

هوش مصنوعی: اگر شوق آسایش می‌دانست، به وضوح در نور خورشید خود را نمی‌پوشاند و به راحتی خود را نمایان می‌کرد.

هوش مصنوعی: هیچ کاری از افراد بزرگ بدون وجود واسطه و شفیع انجام نمی‌شود، مثل اینکه یک قطره آب از دریا به سوی ابرها آویخته شده باشد.

هوش مصنوعی: افرادی که در دنیای مادی گرفتار آمده‌اند، مانند تشنه‌هایی هستند که در جستجوی آب در یک سراب به سر می‌برند. آنها به دنبال چیزی هستند که در واقع وجود ندارد و در تلاشند تا از آنچه در دسترس نیست، بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: از تصور چشمان نوشیده‌ات، عمرها گذشت؛ پرده‌ها بر روی دیدگان، به خواب آویخته شده‌اند.