هوش مصنوعی: لاله‌ها به خاطر چشمان سیاه تو به خون نشستند و گل‌ها در کنار کلاهِ تو پنهان شدند.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌بینی که یک عاشق بیچاره، به خاطر عشقش، به زیر پایش نگاه کند و خاک راه تو بشود.

هوش مصنوعی: اگر موی پریشان تو اینگونه افسار را می‌کشد، سپاه تو زمین را فتح خواهد کرد.

هوش مصنوعی: چشمان غزال مانند نشانی از تیرگی هستند که در برابر تیرگی چشمان تو قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: تو از دل‌هایی که در حین زیبایی‌ات شکسته‌اند، بی‌خبری. مشاطه (آرایشگر) نیز در این شکستن دل‌ها نقش داشته است.

هوش مصنوعی: هر چقدر که در زندان گرفتار باشم، دل کسی که عاشق زلف‌های سیاه تو شده، همیشه آزاد و رهاست.

هوش مصنوعی: چند خط از دور ماه را به سرعت می‌خورد و نامش را بر گرد چهره‌ات می‌نویسد، همان‌طور که چهره‌ات همچون ماه زیباست.

هوش مصنوعی: به خاطر ترس از چشم زخم، از چشمان پر آب تو مانند تیغ‌های تیز چشم‌هایت محافظت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر خوابگاه تو باشد، بوی گل از گلبرگ‌ها به مشام می‌رسد و حتی صد پیرهن عرق می‌ریزد از شرم.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه چشمان تو به شدت و زیبایی دل‌ها را می‌رباید، مثل تیرهایی است که از کمان می‌پراند و بر دل‌ها ضربه می‌زند.

هوش مصنوعی: هیچ چیز دیگری نمی‌تواند به خوبی دل روشن تو را به تصویر بکشد؛ مانند آینه‌ای که به خاطر تو، زیبایی‌ات را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: تو در خون آهوان حرم، مشغول به خوش‌گذرانی هستی، صائب! چگونه ممکن است در سایه تو امنیت و آرامش برقرار شود؟