هوش مصنوعی: نام و آوازهٔ دولت ما به دور دست‌ها رسیده است و دل بی‌تاب ما در انتظار نوبت و فرصت می‌تپد.

هوش مصنوعی: کلاه در اینجا نماد خوشبختی و اقبال ماست. بدون توجه به آنچه که از دو دنیای دیگر به ما رسیده، ما شخصیت و ویژگی‌هایی داریم که به ما اختصاص دارد.

هوش مصنوعی: گنجینه‌ی گرانبهای ما پر از معانی رنگین است و جدا شدن از دو جهان، نتیجه‌ی شجاعت و اراده‌ی قوی ماست.

هوش مصنوعی: از درخشش پیشانی ما، دل‌ها نرم و لطیف می‌شود و عشق ما مانند آفتاب، گرما و روشنی را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: مثل صبح، ما حق نفس را بر مردم جهان داریم و شور و شوق تفکر ما بر دنیای خواب آلوده افکنده است.

هوش مصنوعی: اگر زبان هزاران تیغ هم داشته باشد، دیگر چه تاثیری دارد؟ وقتی که ما غیرت و هویتمان را به نمایش می‌گذاریم؟

هوش مصنوعی: مانند بهار که زمین را با رنگ‌های زیبا و معانی گوناگون می‌آراید، تمام زمین زیر سایه نعمت‌های ما قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر دهان را همچون شیشه باز کنیم تا به شادی مردم بپردازیم، در غیر این صورت، لب‌های ما مملو از سکوت است و جام خوشی ما پر نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ کلمه‌ای نمی‌تواند بر معنی بیفزاید، زیرا قلم ما از عدالت و صداقت نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چشم‌های ما به خاطر محبت و زیبایی‌های طبیعی روشنایی ندارند، بلکه نور و آگاهی درون ماست که فضای خالی‌مان را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: چمن به خاطر افسردگی‌اش غمگین و ساکت شده بود، اما بلبل‌ها از روی غیرت و احساس، شروع به سرودن آواز کردند.