هوش مصنوعی: جنون مانند گنجی ارزشمند و پر از جواهرات است. هیچ کسی که به این گنج دست یابد، در نیازی و کمبودی نخواهد بود، حتی اگر در ظاهر به زنجیر زنده باشد.

هوش مصنوعی: از کمبود عشق چه انتظاری می‌توان داشت، وقتی که زیبایی او حتی ندای دل‌ها را در سینه‌ها نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: عاشقان دستشان کوتاه است و نمی‌توانند کاری انجام دهند، جز اینکه اگر با هم ارتباطشان قطع شود، به او افتخار کنند.

هوش مصنوعی: لب مانند شکر می‌شود زمانی که شیر گرم آب می‌شود، اما تنها زمانی که مادر از جان خود برای او غذا تهیه کند.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی جانفزای او را عزیز مصر ببیند، ترازوی خیانت را در فلاخن ماه کنعان قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: چرا آن کسی که جان‌ها را می‌گیرد، باید خود را نشان دهد؟ چون در این دنیا هیچ‌کس لایق دیدار او نیست.

هوش مصنوعی: از زیبایی موی او اندکی آگاه هستم و می‌دانم که مژگان دل‌فریبش چقدر بر دل‌ها تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی درد و زخم تازه‌ای از دل darkness و غم بیرون نمی‌آید، زندگی پاک و شفاف هم نمی‌تواند از زیبایی و جذابیت او بی‌نصیب بماند.

هوش مصنوعی: اگر او به بی‌زبانی و بی‌کلامی من رحم کند، در غیر این صورت، آرزوهایم را زبانم در کام خود می‌سوزاند و شرم او مانع بیان آن می‌شود.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم مانند پیراهن آن دختر زیبا را در آغوش بگیرم؟ چرا که از دیدن زیبایی لباس او رنگم می‌پرد.

هوش مصنوعی: وقتی دل به سختی‌ها دچار می‌شود، اشک‌ها مانند قطره‌های باران از چشم‌ها سرازیر می‌شوند. اما با لبخند دل‌نشین گل‌ها که مشکل‌گشا است، این غم و اندوه به آرامی دور می‌شود.

هوش مصنوعی: سازنده طبل در حالتی نگران‌کننده، در سفر به دور دنیا است، گویی که زمین را از زیر پایش می‌کشند.

هوش مصنوعی: تنها کوشش برای نزدیک شدن به فقر کافی نیست، چرا که این تلاش همچون نشانی از قدرت و جسارت یک شیر است که نمی‌تواند به سادگی بر کاهلی و ناتوانی فائق آید.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر عشق و دیوانگی‌اش شاداب و خوشحال است، دشت را با رد پای خود پر از زیبایی و نور می‌کند.

هوش مصنوعی: آیینه چهره‌ام شبیه سکندر است که تشنه‌ لب به نظر می‌رسد، و عمر جاودان مانند تار مویی است که از زیبایی او پیدا شده.

هوش مصنوعی: اگر جذبه و زیبایی او باعث نشود که نقابش را بردارد، پس این عاشق بیچاره چه چیزی برای نشان دادن زیبایی او دارد؟

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چقدر محبت و دلخوری او ارزش دارد، تنها می‌دانم که وقتی تقدیر او به دل برستد، هر حرکت و رفتار او تاثیر عمیقی دارد.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم آن گل زیبا را کجا دیده‌ام، ولی آنقدر آشناست که وقتی به آن نگاه می‌کنم، احساس عجیبی به من دست می‌دهد و خونم به جوش می‌آید.