هوش مصنوعی: عشق و صفای او همچون عقیق درخشان است که سیاهی‌ها و تیرگی‌ها را از بین می‌برد و سبب می‌شود که دل را از آلودگی‌ها پاک کند.

هوش مصنوعی: سرو زیبایی که چشم من به خاطر انتظار او به سفیدی درآمده، هرگز از حالتی که دارد دست نمی‌کشد و غبار از مسیر او برنمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: چشم‌های او مانند حلقه‌ای است که خونین شده و بوی مشکناکی دارد؛ هر کسی که زلف‌های او را ببیند، به یاد چنین تصویری می‌افتد و در دلش خاطراتی از آن به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: در کجا می‌توان بی‌تابی پروانه را نادیده گرفت؟ در جایی که شعله‌های آتش به رقص درآیند.

هوش مصنوعی: بهتر است می را که با عشق و احساس آمیخته شده است بنوشیم، زیرا شاید خوشی و لذت بیشتری را از نگاه کردن به لب‌های زیبا و شفاف او بدست آوریم.

هوش مصنوعی: اگر دو جهان هم به هم بریزد، آتش نمی‌سوزاند سپند را که با انتظارش روی آتش گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: تمام عمر، روزی برای او بهتر از روزهای دیگر می‌باشد، شبی که مانند زلف هر کسی، در کنار او می‌گذرد.

هوش مصنوعی: او هر آبی که در این باغ می‌نوشد، حلال باشد، مانند کسی که آب می را در جویبارش می‌بیند و از آن می‌نوشد.

هوش مصنوعی: به جای اینکه اشک بریزد، چشمان او پر از آب زندگی می‌شود و دل هر کسی که مثل صائب باشد، او را آینه‌ای برای خود می‌بیند.