هوش مصنوعی: موهای تو آنقدر دلربا و دلنشین است که ناگهان می‌تواند توجه هر کسی را جلب کند و گویی که بویی از پیراهنی خوشبو به دامن می‌چسبد. این زیبایی و بوی دلپذیر باعث می‌شود که دیگران به تو نزدیک شوند و از تماشا و بوی تو لذت ببرند.

هوش مصنوعی: اگرچه زیبایی تو مثل گل نوبهار در دنیا می‌درخشد، اما اثر آتشین تو بر دل سخت و سنگی من حس می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و زیبایی، گلی سرخ و پرطراوت به دست خار، آسیب می‌بیند. در این میان، آهو (یا محبوب) به آرامی و لطافت دل‌نشینی را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: چشم‌ها در تعجب می‌مانند از زیبایی گردن‌های ظریف و زیبای درختان سرو وقتی که تو با لحن دلنشین و زیبایت به آرامی قدم می‌زنی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زنده است، هیچ گاه به بازگشت فکر نمی‌کند کسی که برای یافتن تو از خود خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: زیر دیوار شرم، مکان مناسبی برای عبادت و تمرکز شده است و حتی قبله اسلام در برابر زیبایی و جذابیت خم ابروی تو، شرمگین و متواضع به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: نقش و نگاری که روی آب می‌افتد، به آسانی محو می‌شود و در آتش نابود می‌شود. اما به من این احساس عجیبی دست داده که مانند استادخط، وقتی بر روی تو می‌نویسم، گویی همۀ زیبایی‌ها و معناها در تو جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر به طور ناخواسته از غنچه و گل برای راحتی و خواب خود استفاده کنی، بویی معطر و دلپذیر مانند نیلوفر آبی در کنارت پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: چرا صائب از زیبایی تو ناراضی شود؟ وقتی که لب‌های میگون ساغر تحت تاثیر صحبت‌های تو قرار می‌گیرند.