هوش مصنوعی: عشق مانند یک پادشاه است و زمین میدان نبرد اوست. آسمان نیز به جای چمن، به بازی چرخیده و بزرگ‌ترهای جهان مانند توپ در این بازی سرگردان هستند.

هوش مصنوعی: جهان به واسطه زیبایی ازل همچون چهره‌ای زیبا آراسته شده است و هر چشمی که در این زیبایی غرق شود، بهشت را در خواهد یافت.

هوش مصنوعی: از آسمان افرادی که به راحت‌طلبی معروف هستند، توقع نداشته باش که مقام و منزلت بالایی داشته باشند. یوسف، که معروف به زیبایی و شخصیت خاص است، پیراهنش را از چاه برمی‌دارد، یعنی مقام و اهمیت او در زادگاه و شرایط سختی به دست آمده است.

هوش مصنوعی: اگر به این شکل در نظر گرفته شود که چرخ کمان به دور خواهد آمد، خنده‌ای که با سوفار همراه است، غنچه‌ای را به شکل پیکان درون خود خواهند داشت.

هوش مصنوعی: جهان مانند دریایی است بی‌کران و خون‌خوار، جایی که آب و خاک در آن وجود دارد. این دریا همیشه در حال طوفان است و دلیل آن، رطوبت‌های آسمانی است که به طور مداوم بر آن تأثیر می‌گذارند.

هوش مصنوعی: پس از سال‌ها زندگی آسان، اگر کسی با دست‌گیری و نیکی به او لقمه‌ای بدهد، مثل این است که در درون آن استخوان خشک، منت و احسانی پنهان شده است.

هوش مصنوعی: از باغی که من دارم، انتظار خوشی و لذتی نیست، جز نمایان شدن زخم‌هایی که ناشی از لبخند یک شخص شاداب است.

هوش مصنوعی: در بازار زندگی، آبی وجود دارد که در آن هر فرد به نوبت خود را می‌بیند و نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در آسمان، دشمنی وجود نداشته باشد که نور را ببیند، پس از چه چیزی صحبت می‌کنیم که در تیرگی چشمه جانوری وجود دارد؟

هوش مصنوعی: زمانی که دل انسان از چشم و هم چشمی‌ها و وابستگی‌های دنیوی پاک شود، مانند صدفی می‌شود که درونش الماس و گوهر وجود دارد. در این حالت، احساسات و زیبایی‌های درونی فرد به وضوح نمایان می‌شود، دقیقاً مثل قطره بارانی که در دل این گوهر می‌درخشد.

هوش مصنوعی: اگرچه دریا درب‌های چوبی منع ندارد، اما باز هم دست‌های زیادی با انگشتان مرجانی در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: دل غمگین صائب در محدودیت‌های جسمانی‌اش، مانند صدفی است که در تنگی خود، گوهر را به حرکت درمی‌آورد.