هوش مصنوعی: لاله به خاطر درد و رنجی که دارد، رنگش از خون دل تغییر کرده است؛ نرگس هم از آن آب و ریشه‌ای که دارد سیراب می‌شود، و این آب به هر شکلی که باشد، به نرگس حیات می‌بخشد.

هوش مصنوعی: هر کجا که صبح فرا می‌رسد، نشانه‌ای از امید وجود دارد. از آنجا که نمی‌دانیم در ادامه زندگی به کجا خواهیم رسید، انتظار داریم که روزی خورشید روشنایی بخش دنیا به هوا بیافتد.

هوش مصنوعی: من به دنبال هنرمندی ماهر هستم که مانند آب روان در تمام ساعات شبانه‌روز، همیشه در حال نواختن باشد و کارش سیراب کردن دل‌ها از نغمه‌های زیبا باشد.

هوش مصنوعی: با ناز و راه رفتن او، تمام دو جهان چیزی بیشتر از یک مشت خار نیست. حالا خار خشک ما در مقابل جویبار او چه ارزشی دارد؟

هوش مصنوعی: کسی که مست و میخواره است، از حال و هوای ما بی‌خبر است، زیرا شراب اصلی او از مکیدن لب‌های ما ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: زهد و رفتار زاهدی که افسرده و بی‌روح است، به وضوح از خمیازه‌ای که در جایگاه عبادت او دیده می‌شود مشخص است.

هوش مصنوعی: هر قلبی که از شگفتی دیدار به وجد آمده است، مانند آب زلالی شده است. جلوه عشق باعث می‌شود که او در اعماق خود سکوت کند و به مانند گردابی آرام گیرد.