هوش مصنوعی: جگر من به دلیل تشنگی حریص نیست و از جام شیر، شکر من جاری نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در وجود من، مشکلات و سختی‌ها بسیار سنگین و دشوار هستند و هر مشکلی که به سراغم می‌آید، بار سنگینی به دوش من می‌گذارد.

هوش مصنوعی: از سمت شرق، گل‌های تابناک خورشید در حال طلوع‌اند و در این بیداری بهاری، نسیم صبحگاهی به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: منزل من مانند ریگ روان است و هر کس که در زندگی سست و بی‌هدف باشد، نمی‌تواند همسفر من شود.

هوش مصنوعی: در خانه و در طبیعت، به خوبی تو به من امید می‌دهد. ای کسی که منزل و همراه من هستی، من به تو اتکا دارم.

هوش مصنوعی: از آن زخم آشکاری که از ضربه‌ی تیغ تو به من رسید، بهشت از نظرم دور و محو شد.

هوش مصنوعی: ناامیدی از رسیدن به آرزوهای بزرگ باعث شده که همه چیز در زندگی‌ام بهم بریزد و نتوانم به هدف‌هایم پرواز کنم.

هوش مصنوعی: نامه‌ای که نشان‌دهنده وفا است، در آغوش من به صدا درآمده و به نظر می‌رسد که در یک چیز نایاب و عجیب مانند تخم عنقا وجود دارد. آیا کسی برای من نامه‌ای آورده است؟

هوش مصنوعی: امروز من مانند جواهری هستم که در عمق دریا پنهان است و هیچ کس نمی‌تواند مرا پیدا کند.